نادر است و در انتخاباتی که واقعا لولا در یک موضوع واحد. اما در اجرا تا انتخابات ریاست جمهوری روز یکشنبه در لهستان "دگرباشان"—انگلیسی مخفف است که برای تلفن های موبایل عجیب و غریب و خارجی در, لهستانی—بود بدون شک غالب تم. Coronavirus همه گیر است که هنوز هم ravaging جهان یک بحران اقتصادی بافندگی و سیاست بین المللی در بحران هستند. در عین حال هنگامی که لهستانی جمهور آندره Duda اعلام کرد که "همجنسگرایان مردم نیست; آنها یک ایدئولوژی"—و برای این موضوع یک ایدئولوژی "و حتی بیشتر مخرب" از کمونیسم—بیانیه بلافاصله به طور گسترده مورد بحث و لحظه ای از مبارزه است.
Duda در حال حاضر شده است مجددا انتخاب دقت شکست Rafał Trzaskowski که به عنوان شهردار ورشو به امضا رسید و مبهم وعده به ارائه پشتیبانی بیشتر به این شهر گی جامعه از جمله ارائه برخی از ضد تبعیض و ضد قلدری آموزش و پرورش در مدارس است. Duda و حزب قانون و عدالت گفت: شهردار ژست به مبلغ "جنسی از کودکان" و نابودی خانواده است.
رئيس جمهور در نظر گرفتند و سپس تکرار و تکثير ضد تجاوز کمپین در چه چیزی استفاده می شود تلویزیون عمومی است و در حال حاضر حاکم-حزب-کنترل تلویزیون دولتی پرداخت می شود با پول مالیات دهندگان را. در بخش هایی از کشور, تلویزیون دولتی تنها تلویزیون های موجود و یا تنها تلویزیون بسیاری از مردم می توانید استطاعت. در آخرین روز از مبارزات انتخاباتی تلویزیون دولتی زد موارد گمانه زنی در مورد اینکه آیا Trzaskowski خواهد نیروی LGBTQ آموزش و پرورش در تمام کودکان, آیا او را جایگزین استقلال-رژه روز با گی-پراید رژه آیا Duda باید فشار برای یک بند در قانون اساسی ممنوعیت ازدواج همجنس بازان.
من معذرت می گویند که این مکالمات نیز تکرار توسط بخش بزرگی از کلیسای کاتولیک سلسله مراتب از کشیش اهل محله که قرار Duda انتخابات پوستر در خارج از کلیساها به اسقف اعظم کراکوف—یکی از پاپ ژان پل دوم را جانشینان در این کار—که صحبت از همجنسگرایان به عنوان "رنگین کمان طاعون." این لفاظی نیست سگ سوت زدن به عنوان سیاسی آمریکا مفسران می گویند: این است که باز شرارت همه از فرهنگ جنگ.
هر دو Duda و تلویزیون دولتی همچنین برخی دیگر زشت بازی ها در هفته های پایانی مبارزات انتخاباتی ارائه فریاد به ضد واکسیناسیون متعصب و متهم Trzaskowski خدمت آلمانی و "یهودی" منافع (یکی chyron در تلویزیون دولتی به عنوان خوانده شده: "به Trzaskowski تحقق یهودی مطالبات?"). شوهر من که لهستانی و یک عضو پارلمان اروپا برای Trzaskowski های مبارزات انتخاباتی در ورشو شهردار به نمایندگی. چندین بار رای دهندگان به او گفت که نمی خواهد خود را جزوات چرا که اگر او مخالف دولت پس از آن او باید در آلمانی. "اما من حتی نمی آلمانی صحبت می کنند" او پاسخ داد: در لهستانی. به نظر نمی رسد که مهم است. در پایان کمپین قانون و عدالت رهبر, Jarosław Kaczyński اعلام کرد که Trzaskowski نداشت لهستانی "قلب" یا "لهستانی روح است."
لهستان یک قومی همگن کشور تک زبانه و اکثریت کاتولیک. با این وجود قانون و عدالت مبلغان باید بیش از دهه گذشته با موفقیت تولید, کشت و ترویج یک قبیله ای تقسیم است که هر بیت به عنوان قدرتمند به عنوان کسانی که بر اساس رنگ پوست یا زبان. در حالی که نه Germanophobia و نه یهودی ستیزی بخشی از جریان اصلی سیاست قبل از قانون و عدالت در زمان بیش از دولت در سال 2015 هر دو احساسات باید سابقه تاریخی. اما به ظن تجاوز مردم است یک نام تجاری جدید سیاسی در لهستان. ترس از "رنگین کمان طاعون" ایجاد شده از ابتدا ginned توسط بدبینانه مبلغان که به خوبی می دانیم چگونه تند و زننده آن است. در حال حاضر که Duda برنده آنها خواهد تن آن را حتی محوری دور. در انتخابات شب جشن Kinga Duda, رئیس جمهور, را, دختر, در سخنرانی که در حال حاضر به نظر می رسید طراحی شده برای کاهش خشم و بد خواهد شد ایجاد شده توسط پدرش در مبارزات انتخاباتی. بسیار در راه است که Ivanka Trump است که گاهی اوقات استفاده می شود برای نرم کردن پدرش, تصویر, جوان Duda صادقانه بیان این آرزو که "هیچ کس در کشور ما باید ترس به ترک خانه" صرف نظر از "چیزی که ما باور, چه رنگ پوست ما چه views ما چه کاندیدایی حمایت می کنیم و کسی که ما را دوست دارم."
این خالص بود, چرخش, اما این درست است که Duda نمی خواهد صرف پنج سال بعد از ریاست جمهوری خود را ضرب و شتم افراد همجنسگرا (هر چند البته برخی از حامیان او ممکن است البته غیررسمی). به جای اعضای حزب خود را به نوبه خود به چیزهایی که واقعا به آنها علاقه که به چیزی برای انجام با "ارزش های خانواده" در همه. خود را در اولویت اول به عنوان برخی اعلام کرد در شب انتخابات است به کنترل از رسانه های مستقل است که هنوز هم بزرگ شامل یک ایستگاه تلویزیونی مستقل و همچنین چندین روزنامه و گروه ها و وب سایت ها. برخی از این مالکیت خارجی یا جزئی مالکیت خارجی است که کمک می کند تا توضیح دهد که چرا آنها باقی ماند رایگان از نفوذ دولت تا به حال. در حالی که بازرگانان لهستانی مرتبط به مخالفت با سیاست و یا رسانه های مستقل در معرض انواع آزار و اذیت—مالیات بازرسی جعلی فساد تحقیقات—خارجی ها سخت تر برای کنترل. در حال حاضر حزب حاکم قصد دارد خود را به استفاده از "foreignness" به عنوان بهانه ای برای نیروی آنها را به فروش برساند. به همین دلیل آنها صحبت از "Polonization" از رسانه ها به جای "ملی" گرچه البته آنها به مقدار همان چیزی که. پیش نویس یک قانون در حال حاضر آماده شده است.
بدون مانع با تهدید از حق وتو ریاست جمهوری دولت را نیز به دنبال پایان کار بسته بندی و سیاسی لهستانی دادگاه. مستقل قضات در لهستان در حال آزار درست مثل بازرگانان: بازجویی و تهدید و در یکی از معروف حادثه اذیت آنلاین حرفه ای توسط حرفه ای عضو شورای نظارت مدت کار به نمایندگی از وزارت دادگستری. در حال حاضر لهستان رقیب دادگاه که به رسمیت نمی شناسد یکی دیگر از این واقعیت است که ایجاد درگیری با بقیه اتحادیه اروپا که نمی تواند عملکرد بدون حاکمیت قانون در کشورهای عضو آن.
آخر بازی هیچ راز است. لهستانی حزب حاکم مواردی موجود کارآفرینان به دلیل آن امید خود را برای ایجاد الیگارشی -- تجار و بازرگانان هستند که وابسته به دولت به نفع یک گروه وجود نداشت در لهستان قبل از در حال حاضر. آن را می خواهد به کنترل رسانه ها به دلیل آن امید به حاشیه راندن و در نهایت از بین بردن مخالفان سیاسی و یا حداقل برای ساخت یک سیستم است که در آن مخالفان هرگز نمی تواند برنده انتخابات. آن را می خواهد به کاهش قدرت شهرداران و سایر رهبران محلی محدود جامعه مدنی و کنترل دانشگاه ها و مطمئن شوید که جایگزین صدای سکوت.
سوال این است که آیا آنها می توانید انجام تمام این طرح با 49 درصد از رای دهندگان و اکثریت افراد زیر سن 50 مجموعه ای مرده در برابر آنها. این بود که عصبانی مبارزات انتخاباتی و برخی از مردم که از دست رفته باقی خواهد ماند و عصبانی است. دولت باید برای حفظ فرهنگ جنگ رفتن را به منظور آنها را غرق کردن. ممکن است به دست گرفتن کنترل کشور را با حفظ که نیمی از ملت هستند "واقعی" قطب و نیمی دیگر هستند نه ؟ شاید آن نیست اما بسیاری از آسیب انجام می شود در طول راه.
ما می خواهیم به شنیدن آنچه که شما فکر می کنم در مورد این مقاله. ارسال یک نامه به سردبیر و یا ارسال به letters@theatlantic.com.
