این یک مشترک خودداری کنند در اسکار شود: "آیا این فیلم مستقیم خود را?" به عبارت دیگر چگونه می تواند هر فیلم در حال اجرا برای بهترین تصویر نه شایستگی نامزدی برای مدیر آن? افسوس که زمان آکادمی ریاضی خواسته های آن است. وجود دارد نه فیلم نامزد در این سال اما تنها پنج مدیران به این معنی که چهار مدیره در بر داشت خود را در طرف اشتباه از حساب. از آن چهار حداقل Greta Gerwig ("زنان کوچک"), Noah Baumbach ("ازدواج داستان") و Taika Waititi ("جوجو خرگوش") هستند تا برای فیلمنامه جوایز. آخرین جیمز مانگولد همچنین شرکت-تولید فیلم "فورد v فراری" پس (شدید محتمل) بهترین عکس برنده خواهد او را بر روی صحنه. به علاوه او به بازی با همه کسانی که اتومبیل های سریع است که باید پاداش را نزد خود.
اما گم نام که واقعا نیش است Gerwig است. آن را به سادگی غیر قابل قبول است که در نه دهه تنها یک زن موفق به کسب جایزه کارگردانی (کاترین بیگلو برای "The Hurt Locker") و فقط پنج نامزد دریافت جایزه شده است—از جمله Gerwig برای "بانوی پرنده." دیگر معیارهای آکادمی را کارگردانی افتخارات شده اند گسترده: بیش از دهه گذشته دسته شده توسط فیلمسازان خارجی از جمله سه زن از مکزیک (Alfonso Cuarón, Alejandro G. Iñárritu و Guillermo del Toro) که برنده یک ترکیب پنج بار به عنوان به خوبی به عنوان Michel Hazanavicius از فرانسه و آنگ لی از تایوان. اما عدم تعادل جنسیتی در این نقطه است که یک مو-در-آتش مضحکه می خواند. به طور معمول, شما می توانید غیر روحانی سرزنش در یک صنعت که نیست استخدام کافی زنان به طور مستقیم در وهله اول -- و شما هنوز هم می تواند. اما در این سال Gerwig بود سمت راست وجود دارد, نه به ذکر است که تعداد بی سابقه ای از زنان به کارگردانی فیلم های 2019.
به طوری که این بچه ها ما با چپ? مسلما چشمگیر دسته. وجود دارد یکی سینمایی خدای مارتین اسکورسیزی با سه و نیم ساعت اپوس و او را حتی به عنوان در بالا و دو. آن خواهد بود Bong Joon-ho ("انگل") و سام مندس ("1917") که در فیلم نیز duking آن را برای بهترین تصویر. کوئنتین تارانتینو ("Once Upon a Time . . . در هالیوود") همیشه به نظر می رسد یک درجه بیش از حد سرد برای آکادمی که تمایل به بازی شیر یا خط او فیلمنامه جوایز از bafflement. و وجود دارد تاد فیلیپس ("Joker") که مبدع یک طنز-کتاب فیلم می پردازد که متکبر ادای احترام به اسکورسیزی. اسکورسیزی به نوبه خود صرف کرده است فصل جوایز انفجار comic-کتاب فیلم. مبادا خطوط نبرد کشیده می شود بیش از حد منظمی بین قدیمی و جدید اسکورسیزی فیلم جدید "The Irishman" است که در Netflix بکشد صنعت را به جیب disrupter پس از پارامونت در زمان تصویب آن بودجه عظیم. پنج فیلم بی تردید در فضای: این یک ریگ و خون spattered که یکی آفتابی و خون spattered. بیا به آن فکر می کنم همه آنها خون spattered. شما می توانید ببینید که در آن "زنان کوچک" فرار به مشکل.
بونگ جون-هو "انگل"
خوب-اخبار داستان این فصل جوایز بوده است آغوش بونگ. پس از چنین مبتکر فرقه بازدید به عنوان "میزبان" و "Snowpiercer" از کره جنوبی با مدیر شکسته است به لایه فوقانی بین المللی فیلم جامعه با یک فیلم که عجیب و غریب است, به چالش کشیدن, زرق و برق دار و کاملا از لحظه ای. "انگل" یک سبکی دستیابی به موفقیت—نادر آکادمی-گواهی فیلم بیشتر احتمال دارد به تکان خوردن هالیوود از عادات آن نسبت به تدوین آنها. و بونگ شده است سخاوتمندانه مباشر عنوان آن مدیر. هنگامی که او وزن در بر ابر قهرمان-فیلم بحث آن به ستایش همکاران در هر دو طرف در حالی که اعتراف "من نمی توانم ایستاده مردم با پوشیدن لباس های تنگ اتصالات." اگر او برنده بهترین کارگردانی آن را ممکن است برای بار سوم در این مرحله در یک شب باید او همچنین برنده بهترین های بین المللی فیلم و بهترین فیلمنامه اصلی. بیش از حد بونگ? هیچ کس شکایت می کنم.
سام مندس, "1917"
نادر مدیر است که می تواند سرش بین صحنه و صفحه نمایش مندس بازگشت به اسکار مسابقه بیست سال پس از برنده شدن در این دسته بندی برای "زیبایی آمریکایی." در عین حال او پژوهشگر هوشمند تئاتر عینک ("The Ferryman," "The لیمن سه گانه"), دوره درام ("جاده تباهی" "جاده انقلابی") و فیلمهای جیمز باند فیلم ("Skyfall," "Spectre"). با "1917" یک دیر و توانمند ورود این فصل جوایز او ارائه transfixing درام در مورد جهنم از جنگ است که شخصی (آن را با الهام از پدر بزرگش در جنگ جهانی اول داستان است و اختصاص داده شده به او) و از لحاظ فنی بلند پروازانه. این هم یک آمار جهانی میراث استودیو هالیوود در زمانی که Netflix کنند دور در نظم. به عبارت دیگر مندس نشان دهنده این صنعت به عنوان آن می خواهد به خود را در: قادر به ساختن پول و هنر, بازسازی, پیر و بدون jettisoning خود را تسلی.
تاد فیلیپس "Joker"
صحبت از بازسازی قدیمی, اعتباری فیلیپس با در نظر گرفتن کتاب های کمیک فیلم لگد زدن به آن در صورت اول به گودال از دوده و ما از او تشکر می کنم برای آن است. "بذله گو" موفق به برنده شیر طلایی جایزه در جشنواره ونیز, جشنواره بین المللی فیلم, و سپس با چنگک جمع کردن در بیش از یک میلیارد دلار پس از آن به وضوح حق انجام کاری. اما چه ؟ فیلیپس به نظر می رسد که بطری برخی از بد انرژی در جهان و festooned آن را با به اندازه کافی سینمایی اشاره به خرید cred با هر کسی که دیده می شود "راننده تاکسی است." این همه از یک مدیر بهترین و شناخته شده برای "خماری" ، (سپس دوباره در سال گذشته بهترین عکس برنده "سبز " کتاب" آمد از یک فارلی برادر.) این یک بی باک, ظالم تند و زننده فیلم, اما فیلیپس عدم ظرافت تنها کار می کرد به نفع خود. پروژه بعدی خود را: یک بیوگرافی-عکس در مورد هالک هوگان.
مارتین اسکورسیزی "در ایرلندی"
مدتها قبل از او عمو مارتی اسکورسیزی بود فروزان استعداد جوان که به نحوی ساخته شده آن را از طریق نوزده-هفتاد—یک دهه او به تعریف صفحه—بدون یک نامزدی اسکار. "Mean Streets," "راننده تاکسی" "Alice doesn't Live Here Anymore": آیا آنها به طور مستقیم خود را? آن نیست تا زمانی که "گاو خشمگین" (1980) که اسکورسیزی نامزد بهترین کارگردان و آن را در زمان تا زمانی که "رفتگان" (2006) را برای او به نفع خود. در حال حاضر در هشتمین دهه او آمد و با فیلم "ایرلندی" یک دیر-حرفه ای شاهکار رنگ و لعاب با یک پیر مرد مشتاق شک—و در عین حال سرشار از انرژی و فن آوری کنجکاوی. به سوی پایان, شخصیت اصلی, محدود به یک خانه سالمندان است شگفت زده است که یک جوان پرستار به رسمیت نمی شناسد به نام جیمی Hoffa. و در عین حال اسکورسیزی نیست آب نبات اوباش زندگی با نوستالژی: آن را زشت و مخرب و مانند همه چیز در این زندگی زودگذر.
کوئنتین تارانتینو, "Once Upon a Time . . . در هالیوود"
مانند اسکورسیزی تارانتینو بود چند قدم جلوتر از فرهنگستان که او را شکست و بر روی صحنه است. او برک "Reservoir Dogs" (1992) رفت و نادیده گرفته شده است. "داستان عامهپسند" (1994) برنده یک فیلمنامه جایزه خود را از دست داد و بهترین تصویر و بهترین کارگردان به "فارست گامپ"—نه جعبه شکلات و یک امید برای باز کردن. تارانتینو نامزد دریافت جایزه بود دوباره برای "حرامزادههای لعنتی" (2009) و برنده دوم فیلمنامه جایزه برای "Django Unchained" (2012). اما به عنوان یکی از تعریف فیلمسازان از دهه نود (و از Gen X) او ممکن است بیش از حد هیپ بیش از حد خشونت بیش از حد باهوش—بیش از حد تارانتینو—برنده اسکار مجوز و پروانه برای کارگردانی. آکادمی است که مانند یک اقیانوس پیمای کند به تغییر مسیر است. اما با "Once Upon a Time . . . در هالیوود" تارانتینو داده است صنعت چیزی است که آن را می توانید از صمیم قلب در آغوش: یک دسته علف و غیره از نوستالژی برای آنچه در آن یک بار بود با یک counterfactual دریچه فرار از یکی از آن قسمت دردناک. که به علاوه این فیلم حفظ تارانتینو را idiosyncrasies شدید از گور به پا. تارانتینو اشاره کرده است که فیلم بعدی خود را با گذشته اش او را دریافت و با توجه قبل از زرشکی پرده پایین می آید?
خط پایین: چند خواهد غبطه خوردن یک اسکار برای اسکورسیزی یا تارانتینو هر دو از آنها بازجویی امضای خود را سبک در حالی که ما یادآوری آنچه که ما در مورد آنها را برای شروع با. به احتمال زیاد هر چند بونگ و مندس خواهد بود در مشاجره با امکان مدیر-تصویر تقسیم می شود. بهترین عکس برنده برای "1917" می تواند همراه بهترین کارگردان برنده برای بونگ اکو از سال گذشته برنده برای "کتاب سبز" و Cuarón (صنعت پسند و محبوب بین المللی مؤلف). آن را نیز ممکن است که مندس که فیلم بی شک یک کارگردان شاهکار برنده خواهد شد در این گروه در حالی که "انگل" snatches بهترین تصویر. هر چه اتفاق می افتد, بیایید امیدوار باشیم این است که در سال گذشته از #DirectorsSoMale.