شهرستانها هستند یک مزیت برای بهداشت عمومی—حتی در حال حاضر. به عنوان عمومی-کارشناسان بهداشت و درمان شناخته شده برای دهه افرادی که در شهرستان زندگی می کنند به احتمال زیاد به پیاده روی و دوچرخه سواری بیشتر و با آنها زندگی می کنند و نزدیک به جامعه خدمات مانند فروشگاه های مواد غذایی. تراکم شهری نیز پشتیبانی سریعتر اورژانس-زمان پاسخ بهتر بیمارستان نیروی انسانی و غلظت بیشتری از فشرده-تخت های مراقبت و بهداشت و درمان-مراقبت از منابع است.
در عین حال با وجود شواهد کافی که شهرنشینان زندگی طولانی تر و زندگی سالم تر از همتایان خود در مناطق روستایی گسترش coronavirus—و شهر نیویورک غم انگیز تجربه خاص—دارای سوخت مشکوک ارتباط بین تراکم جمعیت و سرایت. "وجود دارد یک تراکم سطح در نیویورک که مخرب است" فرماندار نیویورک توییتی در ماه مارس اصرار دولت بزرگترین شهرستان برای توسعه "فوری طرح به منظور کاهش تراکم." همه گیر vindicates این exurbs تعدادی از مفسران به این نتیجه رسیده اند.
استیون Conn: ساختن یا شکستن لحظه برای شهرستانها
در عین حال با توجه عمیق اقتصادی و بهداشت و درمان دررفتگی ملل صورت آمریکایی ها ممکن است احساس وسوسه به گسترده و گویی در مورد اینکه چرا این اتفاق افتاده است و در دراز مدت چه عواقب خواهد بود. این تعمیم را تهدید به سخت شدن به عقل متعارف و به پیچ و تاب سیاست های عمومی در راه است که از قضا افزایش می دهد آمریکایی ها آسیب پذیری به COVID-19 و دیگر مضرات در آینده است.
در واقع هیچ ارتباط وجود دارد بین تراکم جمعیت و نرخ COVID-19 با توجه به مطالعات اخیر بررسی COVID-19 در چین و شیکاگو است. اما اگر دولت و دولت های محلی هنوز هم نتیجه گرفت که تراکم خود را یک مشکل آنها بیشتر احتمال دارد به ترویج حومه خاطره به عنوان یک ماده از قانون به جای ساخت امکانات رفاهی در مسکن و سهام خود را streetscapes که اجازه می دهد مردم را به زندگی در شهرستانها با خیال راحت و حرکت آنها را به راحتی.
سیاست هایی که دولت های محلی اتخاذ کرده اند اثرات عمیقی بر سلامت ساکنان خود را. در حالی که ملت متراکم ترین شهرستان, نیویورک, با تجربه شدید COVID-19 شیوع—بیش از 195,000 موارد تایید شده و بیش از 19,000 مرگ و میر به تاریخ—یکی تنها باید در کشور ما دوم متراکم ترین شهرستان, سان فرانسیسکو, برای دیدن یک عکس بسیار متفاوت. سان فرانسیسکو به تاریخ تجربه کمتری عفونت با بیش از 2000 مورد تأیید و 36 مرگ و میر. در حالی که در مقایسه با تایید مورد نرخ تا حدودی به چالش کشیدن به دلیل متفاوت تست سطح نسبی نرخ مرگ و آشکار است. هر چند در شهر نیویورک حدود 10 عنوان بسیاری از مردم به عنوان سان فرانسیسکو می کند, سابق رنج می برد بیش از 500 برابر افزایش یافته است.
فرد Milgrim: نیویورک, دکتر, هشدار
یک تفاوت بین شهر نیویورک و سان فرانسیسکو ؟ منطقه خلیج پاسخ به همه گیر زودتر و بیشتر قاطعانه از نیویورک انجام اعمال اجتماعی-فاصله اقدامات قبل از شهرستانها عمده در سواحل شرق.
سان فرانسیسکو است و نه به تنهایی. برخی از جهان پرجمعیت ترین شهرهای—برای مثال تایپه هنگ کنگ و سئول—شده اند بسیار موفق تر از دیگر کمتر متراکم تر و وسیع شهرهای حاوی ویروس است. به روشنی در این شهر هنوز در تلاش برای مهار coronavirus. اما آنها گرفته شده, شرکت, علم مبتنی بر مراحل را برای متوقف کردن آن از آبشاری به فاجعه و شاهد نتایج مثبت است.
در کالیفرنیا ما هم شنیده ام مهم بحث از رابطه بين شلوغ مسکن و COVID-19 عفونت. ازدحام در داخل خانه است که در واقع بد برای سلامت عمومی است. عاطفه, سیاست اجتماعی و نابرابری اقتصادی—اغلب خطوط نژادی—مجبور بسیاری از افراد کم درآمد برای زندگی شلوغ خانوار. اما تراکم و ازدحام چیز متفاوت است. ازدحام چیزی است که اتفاق می افتد زمانی که با توجه به کمبود مسکن کافی خانواده ها و هم اتاقی مجبور به محله های تنگ طراحی شده برای تعداد کمتری از ساکنان. که تراکم را افزایش می دهد گسترش سرایت. تراکم در شهرستانها—که در آن مردم زندگی می کنند در uncrowded خانه های همسایگان نزدیک, خدمات تجاری و دالان—نمی کند.
به سرزنش تراکم برای ویرانی ناشی از کروناویروس است به چشم پوشی از تمام عوامل که واقعا تعیین چگونه به شدت جوامع رنج می برند در بحران مانند در حال حاضر یکی. شهرهای بزرگ و کوچک است که پاسخ به موقع و موثر و شرکت شیوه به نظر می رسد که شانس بهتر از کسانی که پاسخ آهسته تر و یا بدون تلاش هماهنگ شده. تعیین قابل توجهی از جامعه را در معرض COVID-19 بدون در نظر گرفتن که جامعه را اندازه و تراکم دولت پاسخگویی و یا عدم آن به آن نیازهای اساسی. اضافه کردن به این اختلاف این است که ملت ما خطرناک میراث نژادپرستی و تبعیض نژادی و عمدی غفلت از پایه سلامت نیازهای جوامع رنگ و کم درآمد جامعه است. ما متاسفانه شاهد این همان الگوها را نشان می دهد تا در نیروی کامل در طول بیماری همه گیر.
Ibram X. Kendi: توقف سرزنش مردم سیاه و سفید برای مرگ از coronavirus
علاوه بر این عدم تراکم مسکن در نتیجه پراکندگی و وسیع توسعه به ارمغان می آورد عمیقا عواقب منفی بهداشتی از جمله افزایش در شرایط تنفسی است که مردم را بیشتر در معرض خطر عفونت مانند COVID-19. خاطره تشدید تغییرات آب و هوایی مضر که سلامت مردم در سراسر جهان است. در حال حاضر شواهد نشان می دهد که 21,000 کالیفرنیا, نامتناسب مردم رنگ مرگ زودرس به دلیل آلودگی هوا مربوط به حمل و نقل جاده و مسکونی و تجاری گرمایش و سرمایش. پراکندگی باعث می شود تمام کسانی که در تولید گازهای گلخانه ای بدتر است. حتی افزایش اندک در طولانی مدت قرار گرفتن در معرض آلودگی جدی داشته باشد می تواند coronavirus مربوط به عواقب حتی حسابداری برای دیگر عوامل مانند سیگار کشیدن و نرخ تراکم جمعیت. پراکندگی همچنین نیروهای مردم به صرف زمان زیادی را در اتومبیل های خود را: به طور متوسط هشت ساعت و 22 دقیقه از زمان کم تحرک در هر هفته. این زمان کم تحرک را افزایش می دهد خطر ابتلا به دیابت نوع 2 و چاقی که هر دو از عوامل خطر شدید COVID-19 بیماری است.
از زمان همه گیر نیست اولین بار در شهرستانها مقصر شناخته شده اند برای بیماری است. از لحاظ تاریخی مبارزات علیه تراکم شهری اغلب توجیه شده است به عنوان یک ماده در سلامت و بهداشت. این است که اغلب گرفته شده به شکل زمین-استفاده از محدودیت های که ترویج نه فقط خاطره بلکه تبعیض نژادی.
سیاست-ساخت—چنین به عنوان ضد تراکم اقدامات—که ساخت ضریح و تشدید نابرابری نژادی در حال بهداشت عمومی تهدیدی برای همه ما است.
شهرستانها خوب است برای سلامتی ما باقی می ماند و حتی در میان تهدید COVID-19. در حال حاضر زمان برای آمریکایی ها به سرمایه گذاری در شهرستانها و در برابر سیاست های مسکن اجازه نمی دهد همه گیر تبدیل به بهانه ای برای فراموش مخالف است.
ما می خواهیم به شنیدن آنچه که شما فکر می کنم در مورد این مقاله. ارسال یک نامه به سردبیر و یا ارسال به letters@theatlantic.com.