/media/img/mt/2020/06/Atlantic_Robert_E_Lee_v1/original.png)
ویرجینیا فرماندار رالف نرتهم اعلام کرد قصد خود را برای حذف دولت خود را برجسته ترین مجسمه مؤتلفه General Robert E. Lee که ریاست regally بیش از ریچموند از سال 1924. در مورد این موضوع که آیا برای سرنگونی مجسمه لی به نظر من این قابل پیش بینی است. من تا حدودی در آمریکای جنوبی است اما در یک نژاد مخلوط کانادا-مهاجرت خانواده به آنها نژادپرست سفید جنوبی ها می دانستند بهتر از بدین تازه وارد شدن. بنابراین من بزرگ شدم گیج و ژولیده وجود Lee ستایش ساخته شده است که در مورد به همان اندازه احساس به عنوان ایرلند ساختمان حرم به احترام این قالب که نابود شود همه از آن سیب زمینی است. من چیزی از دست رفته ؟ لی حرامزاده. البته این مجسمه ها باید پایین آمده است.
هنگامی که آنها باید آنها مستقیما به تال? برخی charmless توتالیتر پردازان لذت بردم از میان بردن مدارک و شواهد از پیشینیان خود—فکر می کنم از وهابی قبر درست این denuding از کلیساها توسط پروتستان افراطیون این erasure از دشمنان استالین. نه مایل به مانند استالین خوب است. برخی همینگ-و-hawing bien-pensant نوع پیشنهاد کرده اند که ما "قرار داده و آنها را در یک موزه شده است." مشکل این است که موزه ها نیز گاهی اوقات سایت های ستایش و در یک موزه لی می تواند حفظ شأن و منزلت خود را مگر اینکه او شاید استفاده به عنوان یک کت دندانه دار کردن و یا قرار دادن در یک مکانیکی تاب پایه به طوری که کودکان می تواند او را سوار اگر آنها درج یک چهارم (ایالات متحده آمریکا ارز فقط لطفا).
یونی Appelbaum: نگاهی به مجسمه های پایین
در اطلاعیه نرتهم به نقل از لی, که گفت که او نمی خواست هر مجسمه به هر حال. اما چرا باید Lee دریافت آخرین کلمه ؟
من پیشنهاد می کنم یک درس از پس از جنگ آلمان که نازی پیشینیان ساخته شده آثار خود را آنقدر بزرگ و بلند پروازانه است که هیچ چیز کوتاه از بمباران هوایی می تواند آنها را از بین ببرد. ما موظف در برخی موارد. اما یکی از بزرگترین رویاها نازی—حزب نازی تجمع زمینه در نورنبرگ سایت میهنی خیال پیروزی اراده—هنوز هم وجود دارد دست نخورده است. آن است که حدود پنج برابر اندازه موناکو و در نزدیکی مرکز شهر نورنبرگ. شما می توانید آن را در هر زمان شما می خواهم.
اما با عشق نگهداری می شود. وجود دارد هیچ بلیط-takers و هیچ پاسداران در چشم. بخش های زیادی هستند که بیش از حد رشد. زنجیره ای پیوند حصار آن را دشوار برای رسیدن به مرکزی جایگاه. در سازه های علف های هرز رشد می کنند تا از طریق شکاف بین سنگ و تقریبا هیچ علامت های اشاره می کند که که در آن شما در حال ایستاده Reichsführer و معاونان او پس از بازرسی کشتیهای هوایی و Hitlerjugend. شما می توانید از گوشی خود و پیدا کردن که در آن هیتلر نشسته و تف و یا در آن نقطه دقیق. هیچ کس مراقبت. تجربه بودن در حضور شیطان هنوز هم ممکن است احساسی باشد اما از آن است که هیچ چیز مثل داخائو یا آشویتس. شما به راحتی می تواند فراموش نکنید که در آن شما هستند و تصور کنید که شما در خرابه های Phoenicia یا Nabataea تمدن است که می تواند از دست رفته تنها با چند باستان شناسان اگر بیابان بودند فرو آخرین باقی مانده. این تجمع زمینه حفظ در کهربا اما در ترحم.
بنابراین بیش از حد با مجسمه لی. ترک آنها را در یک فضای باز پارک که نگهداری ویرجینیا اختصاص می گویند حقوق پاره وقت groundskeeper و زنی تجهیزات است که تنها گاهی اوقات کار می کند. کوه ها و تپه ها از ویرجینیا زیبا مکان های مناسب برای یک شبح مانند علفزار آشغال با ضعیف و ناتوان خزه پوشیده از مجسمه سازی کاشته شده در زمین در یک شلخته, شیب. من نمی خواهد ذهن اگر neo-Confederates بودند مجاز به بازدید از مجسمه ها و احترام به آنها تا زمانی که افراد دیگر می تواند به بازدید از آنها و انجام هر آنچه که آنها خوشحال به آنها را به عنوان به خوبی. آلمان قانون شکنان نازی تجمعات اما به نظر می رسد بیشتر آمریکایی اجازه می دهد تا هر و همه مجامع از جمله احساساتی jamborees از neo-Confederates در مناسب تحقیرآمیز, محیطی.
یا اگر ویرجینیا باید افتخار میراث خود با موزه درمان آن می تواند تقلید یکی دیگر از وهم آور, اروپایی سایت—این یکی untainted توسط نسل کشی انجمن. در کپنهاگ دانمارک و یکی از مورد علاقه من نشانه یک مجسمه برنزی Agnete و Mermanکه نصب شده است به طور دائم در پایین یکی از شهرستان کنلس. رهگذران می توانید آن را در زیر سطح اگر آنها را متوقف به دنبال, اما بیشتر از آن زمان هیچ کس به دنبال در همه—و به دلیل آن است که مستغرق آن باقی مانده است اما در حال حاضر قفل شده است و دور در جهان دیگر. آب است که معمولا روشن است.
بخوانید: میراث مؤتلفه نمادها
من هرگز بازدید ریچموند آمریکا جنگ داخلی موزه که باز در منطقه تاریخی تردگر در سال 2006 با همکاری و مشاوره با مورخان از جمله David W. سوختگی و James M. McPherson. من می بینم که آن را در کنار یک متوسط چمن اندود کانال است که می تواند متناسب با بسیاری از مجسمه ها و دیگر تلقی ذوق به نمایش در اکسیژن طرف سطح آب. اگر آب گل آلود و کم نور چراغ زیر آب می تواند روشن آنها را در شب و شاید تاج سر می تواند فشار با نوک انگشت در آب کم علامت است. دوباره neo-Confederates می تواند بازدید و عبادت خود را در رودخانهای بت در حالی که sunfish و دیگر موجودات آبزی دارت در اطراف آنها و جلبک هجوم ریش خود را.
رهایی خودمان از تاریخچه فانتزی است—در این مورد یک فانتزی absolution که اگر هر جایی می تواند شسته شده و رایگان از آن گناهان توسط یک عمل iconoclasm. اما تاریخ می تواند موفق تر و کمتر برازنده راه. هر کدام از این امر ایجاد یک فضای عمومی بدون consecrating یک و مجسمه' نهایی خانه redolent از تاریخ بدون متعفن از آن است.
ما می خواهیم به شنیدن آنچه که شما فکر می کنم در مورد این مقاله. ارسال یک نامه به سردبیر و یا ارسال به letters@theatlantic.com.
