در سال 2002 من در دانشگاه آیووا انجام تحقیقات در تاریخ رهایی روز جشن در دولت است. من به یاد داشته باشید در یک نقطه که تا حدودی گیج و توسط چه لسلی Schwalm استاد من کار پیدا کرده بود: از سال 1865 تا سال 1963 وجود دارد بیش از 200 رهایی روز جشن در آیووا به تنهایی. من همیشه فکر می کردم از این رویداد به عنوان یک تگزاس تعطیلات.
در حالی که بیشتر به بردگی گرفته شده بودند آزاد توسط رهایی اعلامیه مطرح شده توسط آبراهام لینکلن در سال 1863 کسانی که در تگزاس ساخته شده بودند آگاه از فرمان تا 1865. در تاریخ 19 ژوئن آن سال Major General Gordon گرنجر فرود در گالوستون تگزاس با خبری که بیش از جنگ بود و به بردگی گرفته شده بودند اکنون در نهایت ، دانشمندان مورد بحث دلایل بسیاری برای دو سال تاخیر اما یک چیز روشن است: مردم سیاه و سفید در تقریبا در هر کشور باید جشن ژوئن 19 یا Juneteenth برای نسل های.
از لحاظ تاریخی Juneteenth شده است به طور گسترده ای به رسمیت شناخته شده در خارج از جوامع و آن را برخی از زمان صرف شده برای عموم مردم به اذعان تاریخ رسمی. بیش از 40 سال گذشته 47 و از 50 ایالت آمریکا و منطقه کلمبیا آمده اند به رسمیت شناختن Juneteenth به عنوان یک دولت تعطیلات و یا یک روز, رعایت, اما آن را هنوز رتبهدهی نشده است یک تعطیلات فدرال. و با توجه به زمان در سراسر کشور تظاهرات علیه خشونت پلیس و نژادپرستی نظاممند شرکت های بزرگ مانند نایک, Uber, Spotify و J. C. Penney تعیین شده اند Juneteenth به عنوان تعطیلات پرداخت. هر چند تعطیلات نمادها و مجسمه و پرچم آن را بیش از افزایش شناخت از Juneteenth برای مبارزه با نژاد پرستی. اگر نه پس با تغییر اساسی نسبتا اخیر تقلا به اذعان Juneteenth را فقط احساس می کنم مثل فضیلت سیگنالینگ تروریستی که حلقه توخالی.
آیا شرکت ها و دولت ها آن را به سمت راست یا نه, سیاه, رهبری, جشن باقی خواهد ماند قلب Juneteenth. وقایع اوایل تکریم سیاه جانبازان جنگ داخلی و به طور عمده برگزار می شود در مکان های خصوصی است که می تواند در محافظت از زل زل نگاه کردن. آنهایی که بعد مشخص شد reunions رژه و نمادین مواد غذایی مانند توت فرنگی جوش شیرین لوبیا قرمز و برنج, کیک مخمل قرمز و هندوانه (رنگ قرمز نشان دهنده پشتکار از اجداد سیاه). سیاه کلیساها اغلب پیشگام روز برنامه نویسی است که می تواند شامل سخنرانی از کودکانی که حفظ و به نقل از مورد علاقه خود را سیاه و قهرمانان و یا آواز سیاه سرود ملی "بلند هر صدا و آواز خواندن." پس از جنگ جهانی دوم برگزار شد کامل نیست تا زمانی که کسی خواندن رهایی اعلام با صدای بلند.
امروز Juneteenth به عنوان یک مناسبت برای رای دهندگان ثبت نام درایو و برای حمایت از سیاه و سفید متعلق به کسب و کار و یا جامعه جمع آوری اعانه. در این سال در هوستون شما می توانید شرکت در رژه مجازی و یا یک Juneteenth دوچرخه سواری. در لس آنجلس, شما می توانید در یک چهار مایل پیاده روی به Juneteenth بنای تاریخی در گانش پارک. در New Orleans, شما می توانید ببینید کنگو میدان تاریخی محل تجمع برای بردگی گرفته شده و مردم آزاد و یا شما می توانید صرف روز در ویتنی کشت و زرع تنها کشت و زرع موزه در لوئیزیانا با لينک مستقيم تمرکز بر زندگی بردگی مردم است.
با وجود راه های متعدد به افتخار Juneteenth یک چیز در مورد تعطیلات ماندگار در طول نسل ها: تناقض از مردم تجارب زندگی می کردند. چگونه می تواند آنها را در یک بار جشن آزادی و هنوز هم اذعان دارند که باقی مانده از برده داری همچنان به نفوذ خود زندگی می کند ؟ به نوبه خود از قرن نمایندگی ارتفاع سیاه minstrelsy, حملات خشونت آمیز در جوامع و حکم دادگاه عالی در Plessy v. فرگوسنساخته شده است که به تفکیک قانون از زمین. John L. Thompson, ویرایشگر از ایالت آیووا اطرافیاندولت معتبر ترین سیاه روزنامه در آن زمان دست و پنجه نرم چگونه به مذاکره آنچه که او را دیدم به عنوان یک دوره جدید روابط نژادی آمریکا. در آزادی جشن روز در سال 1898 تامپسون خواسته مخاطبان به "دیدن برده زخمی جانبازان که قبل از من داشته و امروز شاهد به بار بی رحمانه و غیر انسانی درمان" اشاره کرد که "همه از این انجام می شد و زير نظر ما و به اصطلاح پرچم رایگان."
در حال حاضر بسیاری از آمریکایی های سیاه و سفید در حال کشتی با چگونه به جشن Juneteenth در میان تظاهرات و coronavirus بیماری همه گیر. من در سراسر یک صدای جیر جیر که خواندن "برخی از ما مبارزه با نژادپرستی با بالا بردن سیاه و سفید ما کودکان بدانید شادی. این مسائل بیش از حد." آمریکایی های سیاه و سفید همیشه برگزار شد و هر دو شادی و غم و اندوه را در دست خود: تظاهرکنندگان را شعار "نمی توانم نفس بکشم" و در همان فضا شکستن جمعی الکتریک اسلاید. به عنوان ایمانی پری نوشت: برای اقیانوس اطلس, "نژادپرستی وحشتناک است. سیاهی نیست."
یکی از همکاران من در کالج رودز استاد چارلز مک کینی نوشت: به تازگی به دانش آموزان سیاه پوست: "ما نه تنها تاریخ مبارزه مردمی سفید. که نیست که ما هستند. ما دو هلندی در تابستان. ما اجازه هوایی از بزرگ مامان خانه. ما عمو ری جوک بالای جوک. ما collards دوم خطوط و چراغ آبی در زیر زمین. ما با تکبر راه رفتن در میان هرج و مرج است. ما reunions و گام به گام را نشان می دهد. ما قصبه و بایو. ما کلیسا تا دو گوشه تا چهار. ما یک جهان از تجربه است."
و به این ترتیب در میانه یک دوره هرج و مرج در این کشور, تاریخ سیاه و سفید آمریکایی مکث به جشن می گیرند. آنها را کباب و رقص و دعا و عشق زندگی می کنند و به نام آزادی. بقیه آمریکا می تواند با استفاده از این روز به کار خود را در آن آزادی—از شرم آور گذشته و خشونت در حال حاضر.
ما می خواهیم به شنیدن آنچه که شما فکر می کنم در مورد این مقاله. ارسال یک نامه به سردبیر و یا ارسال به letters@theatlantic.com.