چگونه سانتو Mofokeng شکل آفریقای جنوبی عکاسی

در صبح زود یک زن در قطار بین ژوهانسبورگ و سوتو خفه yawn با مشت گره کرده. چشم او زیگ زاگ او به عنوان امتداد گونه او یک نور جریان در از پشت سر او. آن را گرم سنگین لباس بافتنی پوشاند که او متمایل شانه های روشن پروفایل همکار او-مسافران است. در نزدیکی شبیه ستون های آفتابی فریم خشن و بی ادب کف زدن زنان در آهنگ—طولانی رفت و آمد به سرعت تبدیل به یک سایت ،

این تصاویر توسط آفریقای جنوبی عکاس سانتو Mofokeng ظاهرا به تصویر کشیدن صحنه های از تفکیک حمل و نقل در دوران آپارتاید. در عین حال در ترکیب خود آنها بیرون کشیدن چیزی بیشتر: ریتم و بافت زندگی روزمره است. گرفته شده از درون و در میان جمعیت از مسافران این تصاویر به نظر می رسد نوسان و با سرعت از قطار حمل و نقل. تکه ای از نور تیرگی لبه ارقام interplaying با تغییر سایه به عنوان مسافر در حرکت هماهنگ. با عنوان "قطار کلیسا" Mofokeng سری ساخته شده بود در طول چند هفته در سال 1986 و در آفریقای جنوبی شد اساس حقیقتا مترادف با نام او. Mofokeng که در ماه ژانویه در سن شصت و سه بود که یک عکاس که بدن از کار—هر دو تصاویر و متن—waded از طریق تم تاریخچه و زمین های حافظه و معنویت و کمک به شکل دوره از آفریقای جنوبی عکاسی.

"قطار کلیسا" به عنوان فصل اول در گسترده اخیر تلفیقی از Mofokeng کار با عنوان "داستان" (Steidl, 2019) که متشکل از بیست و یک فرمت جزوات که پوشش سه دهه از عکاس حرفه ای. یک مبتکر دقیق و بررسی "داستان" اذعان دارد که Mofokeng یک مستندساز که در برابر طبقه بندی آسان در ایجاد یک œuvre که پنجه های به یاد ماندنی موضوعات در حالی که حفظ یک حس سیالیت و شعر.

Mofokeng اول حرفه ای برخورد با عکاسی بود نه به عنوان یک تصویربردار اما به عنوان یک موضوع. در سال 1964 زمانی که او هشت ساله بود مادرش یک لباس کارگر او را به حال عکس با برادر, مدل کت او تا به حال طراحی و دوخته شده برای آنها را با استفاده از پس مانده مواد از کارخانه که کار خود را. Mofokeng اعتراف کرد که حسادت یکی از محرکها که هدایت او را به کسب و کار عکاسی: در شهر سوتو دوربین در نظر گرفته شد "حفظ از متخصصان"—روزنامه نگاران و کارکنان دولت ثروتمند و یا تحصیل. Mofokeng شد مصمم به نفوذ این به ظاهر منحصر به فرد بخش. در سن هفده سالگی او شروع به گرفتن پرتره در خیابان های محله خود را.

هر چند اوایل کار او عمدتا متمرکز بر خانواده و مجالس—مراسم عروسی و جشن تولد—Mofokeng نگاه به کار سیاه آفریقای جنوبی عکاسان خبری مانند پیتر Magubane و Alf Khumalo الهام بخش است. در اوایل نوزده-دهه هشتاد او تاریکخانه دستیار برای Afrikaaner کاغذ Beeld; چند سال بعد به او پیوست و امثال پل واینبرگ عمر Badsha, Cedric Nunn و پسر Tillim اجتماعی-مستند عکس جمعی Afrapix تشکیل شد و در سال 1981 به سند آفریقای جنوبی زندگی سیاسی در مواجهه با سانسور دولتی تحت آپارتاید. "Afrapix به من یک خانه. آن را به من پول برای خرید یک دوربین و فیلم به منظور سند سوتو و افزایش نارضایتی در دیار" Mofokeng نوشت: در یک مقاله به نام "مسیر یک عکاس خیابانی." اما او اشاره کرد که حساسیت کمتر روزنامه نگاری به شدت از این که بسیاری از همکاران خود را: "من کمتر علاقه مند به 'ناآرامی' از در عادی شهرستان زندگی است."

از سال 1988 از طریق سال 1994 Mofokeng غوطه ور خود را در یک شهرستان خاص—بلمهف واقع در سواحل آفریقای جنوبی Vaal River, در جنوب غربی Transvaal—که در آن کار خود را در معرض مبارزات و لذت زندگی در میان سیاه و سفید آفریقای جنوبی مستاجر کارگران. در بلمهف, Mofokeng آمد به دانستن مین, خانواده, که در خدمت به عنوان سخاوتمندانه میزبان و بلند مدت موضوعات عکاسی. به خصوص تکان دهنده فصل از "داستان" به تصویر می کشد دفن مادر, مريم, مین, که در آن Mofokeng دستگیر وسیع صفوف عزادار اعضای جامعه در برابر مناطق روستایی چشم انداز است. مانند بسیاری از Mofokeng بعدی کار—مانند "فرزند سرپرست خانوار" است که با دقت در وقایع روزمره تجارب خانواده ها شکسته با ایدز اپیدمی—در بلمهف سری مطرح صریح سیاسی استدلال برای دفاع از زندگی درونی از آفریقای جنوبی به عنوان ارزش عکاسی توجه است.

Mofokeng تجربه رسمی تکنیک های غیر معمول به مستند ژانر; او reveled در کدورت از دود و غبار و گرد و غبار و دیگر روشن مواد است که مسدود کردن به جای افشای اشکال. این زیبایی شناسی تصمیم گیری های بازیگران غیر معمول مدفوع بیش از تصاویر خود را که آیا او مستند سایت های معنوی بیان و یا شمعی رویشی خاطره از جزیره روبن—فراموش نشدنی سایت از خیلی از نلسون ماندلا را به حبس محکوم کرد.

Mofokeng یک بار اعتراض کردند که "رام کردن کتاب به معنی" اما او عمیقا سرمایه گذاری در فرم ادبی. (مادرش او گفت: "به من القا مذهبی چیز در مورد همیشه در جستجوی معنا و هدف در همه چیز کار می کنیم. این اطلاع من سازمانی و کاری که من انجام من می خواهم به مترجم کار من است.") برای یک دهه آغاز و در سال 1988 او به عنوان یک عکاس و پژوهشگر در موسسه مطالعات پیشرفته تحقیقات اجتماعی در دانشگاه ویتواترسرند جایی که او یک هوشیار و دقیق روایت صدای. او را قلم مقالات اغلب که او آمیخته با آثار عکاسی او منتشر شده است. به عنوان مثال برای پروژه خود را "سیاه و سفید آلبوم عکس/به من نگاه کن" که débuted در منی 1997 ژوهانسبورگ دوسالانه او وارد شده و دستکاری شده استودیو پرتره از طبقه متوسط سیاه پرستاران از سال 1890 تا سال 1950. آفریقای جنوبی مورخ نوشت که Mofokeng موجودی مقاومت "فراگیر و مداوم گردش از تصاویر سیاه پوستان به عنوان عجیب و غریب و شگفت انگیز گونه های دستگیر شده در زمان قبل قاب."

در طول Mofokeng بدن از کار پایدار و دوسوگرا در تعامل با معنویت. بین سال های 1996 و 2014, او ساخته شده یک سری از سفر به عکاسی مقدس Motouleng و Mautse غارها در نزدیکی Clarens در رایگان دولت است. هنگامی که پردازش این تصاویر که شد یک سری تحت عنوان "تعقیب سایه ها" Mofokeng را اغلب با استفاده از مواد شیمیایی خسته به عکس های خود را اثیری لبه. برای او تاریک شد یک فضای که در آن او می تواند تلاش برای ایجاد یک نسخه عکاسی یک رسانه برخورد با متعالی دوباره محاط از طریق بصری. این تصاویر مانند خیلی از Mofokeng کار باقی می ماند هر دو عاقل و نامشخص تکان دهنده در خود بی قراری و فضل است.