من شوهر نمی خواهد زنده ماندن یک تریاژ تصمیم

در مقدماتی کلاس های اخلاق, من در حال حاضر دانش آموزان من با یک سناریو: شما یک دکتر هستید با کاهش منابع پزشکی نجات بخش درمان است. چگونه می توانم شما تصمیم می گیرید که زندگی می کند و کسی که می میرد? قبل از COVID-19 گیر بحث های ما بودند فرضی. هیچ یک از ما می تواند پیش بینی زمانی که سیستم مراقبت های بهداشتی خواهد بود تاخت و تاز کردن. در آن زمان من فقط می خواستم دانش آموزان من فکر می کنم از طریق چه ممکن است رانندگی این تصمیم. به عنوان یک کلاسیک آموزش دیده فیلسوف من قرار است به قادر به حل و فصل معضلات مانند این یکی منطقی و من اغلب می تواند در تئوری. زندگی واقعی معلوم می شود خیلی بیشتر پیچیده است. تحت فلسفی اصول من آموخت هیچ کس را انتخاب کنید به زندگی می کنند در یک تریاژ تصمیم گیری است.

دانش آموزان من عادت کرده بودند به ارزیابی اعمال خود نتایج. من آنها را تشویق به شکل بالاترین ارزش است که در معرض خطر خاص معضل نگاهی به گزینه های را انتخاب کنید و سپس عمل یا سیاست است که به احتمال زیاد برای تولید بیشترین مقدار خوب است. در تریاژ تصمیمات بالاترین ارزش زندگی است; صرفه جویی مردم است و تمام هدف از مراقبت های پزشکی. زندگی خوب است. به حداکثر رساندن آن نتیجه است. به درمان به کسانی که به احتمال زیاد به زندگی به عنوان یک نتیجه برای طولانی ترین مدت زمان. اغلب این بدان معناست که جوانترین و سالم بیماران. من دانش آموزان به این نتیجه رسید در هر کلاس من آموخت. من توصیه می شود که نتیجه بیش از حد که از لحاظ اخلاقی است سر راست است.

و سپس همه گیر رسید. و من متوجه شدم که اگر من شوهر می شود coronavirus هنگامی که مراقبت های انتقادی در تامین کوتاه مدت, او نمی خواهد زنده ماندن چنین تصمیم گیری. معیارهای در برابر او. او 75. او یک سرطان خون است که تضعیف سیستم ایمنی بدن خود را. صرف نظر از ویروس پزشکان به او فقط حدود سه سال بیشتر زندگی می کنند. هیچ یک برای او; کردن او را به مراقبت تسکینی, که در آن او خواهد مرد.

بخوانید: قانون عشق و ناامیدی

دست پاچه من خودم قراردادی به فیلسوف رفتن به پاسخ زمانی که مفاهیم نباشید خدمت منافع او: مطمئنا راه های دیگر وجود دارد به فکر می کنم در این مورد. ارزش های دیگر—فراتر از زندگی-سال—خیلی مهم هستند. عقل, به عنوان مثال. اگر تریاژ تصمیم گرفتند برای به حداکثر رساندن عقل من می زنده ماندن و به طوری که او می داند در مورد پرندگان و سمندرها و استدلال های علمی و ساخت یک grandkid خنده. هر روز من از او بخواهید به من بگویید در مورد چیزی که او می داند که من نمی. چه پرنده که تماس در پرچین ؟ چگونه یک meadowlark یادگیری به آواز خواندن ؟ چگونه صابون کشتن یک ویروس ؟ که در آن نشانی از شجاعت آمده است ؟ تنها سوال او شده است قادر به پاسخ این است که: چگونه می توانم زندگی بدون شما ؟

زمانی که پزشکان اجازه عاقلانه آنهایی که می میرند و زمانی که این ویروس طول می کشد و افراد مسن در یک سرعت جامعه از دست می دهد فضل و تجربه است که همراه با سن. من نمی گویم که آنهایی که جوان نیست با شکوه و ارزشمند است. آنها هستند. من فقط اشاره به این که آن را دردناک برای یادگیری همه را دوباره و دوباره بزرگان خود را باید بدانید. من فقط میگم که این انتخاب شاید پیچیده تر از آنچه که من تدریس است. من فقط میگم که گزینه های غمگین هستند.

یکی دیگر از ارزش فراتر از هر دو زندگی و حکمت عشق است. من عاشق این مرد است. عشق خوب است. به حداکثر رساندن آن. آیا آن را اجازه نمی میرند. اما شاید عشق نمی میرند, راه بیمار پیر مردان تمایل به انجام. به همین دلیل است که همراه با سفید و کره بادام زمینی, من جوراب زنانه ساقه بلند در خاطرات. چه آن را مانند احساس به آغوش این مرد مستقیم و قوی به عنوان یک ponderosa pine? چه آن را مانند احساس به لول خوردن و نزدیک به خود گرما بر روی نیمکت ؟ چه چشمک می زند دقیقا زمانی که او چشمک می زند لبخند و نور من است ؟ چه نوع لذت است که آن را دقیقا به صعود به تخت در کنار خود محافظ صورت فله ای ؟

دفعات بازدید: آن را خوب به یک نوع متفاوت از پدر و مادر در طول همه گیر

شاید به نجات زندگی کسی است که بیشترین سال باقی مانده باعث می شود احساس اخلاقی—اما مطمئنا تنها اگر هر زندگی-سال شمارش به عنوان یک. انجام ethicists می دانم که چقدر شیرین تر و عمیق تر در این سال تبدیل به لحظه ای که شوهر خود گفت: "شما احتمالا باید حدود سه سال به سمت چپ"? هرگز نور صبح شده زیبا تر شسته سبز با درختان صنوبر و huckleberries. هرگز باران کاهش یافته است به طوری آرام و یا یک همسایه کودک منعکس بسکتبال با چنین فضل. هرگز لمس احساس گرم بر روی پوست است. بوی تازگی mown چمن یک معجزه است. انجام می شود با تلاش و با انجام رقابت در این سال از قدردانی و دادن.

اعتراف میکنم که همه چیز را من می نویسم برای تلفن های موبایل زیادی مانند ویژه شفاعت برای شوهرم در مورد پیدا کردن دلیل برای معاف از قوانین حاکم بر هر کس دیگری. من هشدار داد در برابر این مغالطه در هر ترم در منطق کلاس. اما این روزها این مشکل برای من به تفاوت بین ویژه شفاعت و دعا و نماز. حقیقت این است که من هر دو شفاعت و دعا, و من به شما انجام هر چیز دیگری در آن طول می کشد به نگه داشتن به کسانی که در سه سال گذشته است.

در اینجا نقطه بزرگتر: تصمیم گیری که زندگی می کند و یا می میرد دوگانگی کاذب است. وجود دارد یک سوم مسیر: مناسب سیستم مراقبت های بهداشتی که نیاز نیست این وحشتناک را انتخاب کند. در کلاس چندین سال پیش یک دانش آموز خسته شدم از تمام فلسفی کشمکش برای پیدا کردن یک اخلاقی راه و اساسا غیر اخلاقی وضعیت. او دست خود را بالا آوردم و گفتم: "ای بابا بچه ها گه اتفاق می افتد." همه ما خندید و سپس به دلیل آن درست بود. اما اگر من شنیده ام که در حال حاضر من می خواهم پاسخ با خشم نامناسب برای یک فیلسوف است. بله گه اتفاق می افتد. اما گاهی اوقات مردم یا دولت عمدا ایجاد شرایطی که تحت آن گه تر است به احتمال زیاد به رخ می دهد. وقتی اتفاق می افتد که آنها خود را که توده ای از مدفوع.

جزئیات: سن گرایی است که ساخت این بیماری همه گیر بدتر

مهم نیست که چقدر عادلانه و یا دقت تریاژ تصمیم آن است که هنوز هم غم انگیز است. چیزی که غیر قابل تعویض است که همیشه از دست داد—یک زندگی, البته, اما عقل و خنده و عشق است. بحرانی سوال, سپس, نیست آنقدر که آیا کمیته تریاژ در حال ساخت اخلاقی یا غیر اخلاقی تصمیم گیری. این وظیفه اخلاقی می آید قبل از آن می افتد و آن را در هر یک از ما به حل و فصل هرگز به سلامت شخص دیگری با بی دقتی خطرات swaggering منافع شخصی اولویت های غلط و یا متکبرانه رهبری بی کفایت. ما به اندازه کافی هوشمند و خوب به اندازه کافی برای طراحی یک اقتصاد و یک سیستم مراقبت های بهداشتی است که در آن هیچ کس نیاز به تصمیم می گیرید که می میرد.