تلخ قطب جنوب حماسه "این غیر ممکن است برای اولین بار"

اگر شما در حال رفتن به گذشتن از قطب جنوب بر روی صلیب کشور اسکی آن را توصیه به رفتن در یک گروه ایده آل با روانی محکم رفقا در preternaturally شکل خوب است. شما ممکن است به ارمغان بیاورد بادبادک به مهار propulsive قدرت باد و یا ترتیب به انبارها از مواد غذایی رسوب در امتداد مسیر خود را. این قاره دیده می شود شانزده چنین موفق گذرگاه. چهار سال پیش هنری Worsley بازنشسته سرهنگ دوم ارتش بریتانیا ساخته شده اولین تلاش در یک تنهاست, انفرادی, سفر, کشیدن سورتمه حمل کردن از مقررات با وزن بیش از سه صد پوند در سفر را شروع کنید. (Worsley درگذشت; David Grann نوشت: در مورد تلاش های خود را برای این مجله.) پس از مدت بن ساندرز دیگر انگلیسی polar explorer مجموعه ای از یخ اما او قضاوت نادرست چقدر غذایی او می خواهم نیاز شد و مجبور به ترک ماموریت خود را در قطب جنوب. در نهایت در اواخر سال 2018 سی و سه ساله آمریکایی استقامت ورزشکار به نام Colin O'Brady آن را کشیده: پشتیبانی نزدیک به هزار مایل پیاده روی در سراسر یکی از بی رحم ترین مناظر در این سیاره است.

در O'Brady جدید خاطرات "غیر ممکن است در ابتدا: از آتش و یخ—عبور از قطب جنوب را به تنهایی" او توصیف تعهد کمتر به عنوان یک ماده از شن از به عنوان یک "وحشیانه ریاضی مشکل" اصلی متغیر بودن "مایل کالری, ساعت روز." بسته به اندازه مغذی, مواد غذایی که شما می توانید حمل به اندازه کافی برای حفظ شما اما نه آنقدر که آن را غیر ممکن به مسافت—و آن را به طرف دیگر قبل از بیست و چهار ساعت آفتاب از قطب جنوب در تابستان می دهد راه را به ناگسستنی تاریکی زمستان. O'Brady تا به حال بودجه برای مصرف روزانه هفت هزار کالری اما او به پایان رسید تا سوزاندن بیش از ده هزار روز—یک رژیم غذایی گرسنگی غیر قابل تحمل برای بسیار طولانی تر از دو ماه او در حال برنامه ریزی برای سفر. حتی سرعت که در آن انرژی صرف شده در درجه حرارت subzero است دقت عمل تعادل: کمی بیش از حد اعمال و هیپوترمی در مجموعه, اما بیش از حد خواهد شد در نتیجه عرق مرطوب شده که می تواند به سرعت یخ در برابر بدن است. یک جانباز اکسپلورر توصیه O'Brady در مورد نحوه استفاده از کیسه های پلاستیکی به داخل کفش خود را خشک. "یخ زده بوت هرگز thaws در اعماق سرد" او هشدار داد. "که در آن است. سرمازدگی. انگشتان پا خداحافظ."

فراتر از فیزیکی خطرات نهفته است و حتی بیشتر خطر است. راهپیمایی دوازده یا سیزده ساعت در روز و اغلب در یک حسی از درجه اعتبار ساقط O'Brady احساس "آرام فرسایش قضاوت و عقل و عاقلی." افکار خود را خواهد مسابقه نزولی به "که محل وسواسی چه اگر ترس." او فکر احتمالی نتیجه باید یک دمدمی مزاجی squall ارسال چادر خود پرواز: "من می خواهم مرد به تنهایی در سرما بدن من متوسط در حال سقوط است. من می خواهم رشد خواب آلود پس از آن به طور فزاینده ای غیر منطقی و در نهایت من می خواهم فقط دراز بکشید." در زمان او خیره دریافت کنید در قطب نما و احساس به عنوان اگر او در حال سقوط بودند به کنار رفتن "به این معنا است که آن را جدا از من بود." یک شب در حالی که او راه اندازی اردوگاه همه چیز خالی رفت. او ایستاده بود وجود دارد بیل در دست مطمئن نیستید از آنچه که او انجام شده بود و یا چرا "به عنوان اینکه ذهن من تا به حال فقط مرتب کردن بر اساس راه می رفت خاموش میشه."

این سوال واضح است: چرا این را به خودتان ؟ خیریه خواندن خواهد اعتبار O'Brady برای آزمایش محدودیت های بالقوه انسان و تجهیز ما با غنی استعاره برای تعقیب رویاهای ما. کلبی ممکن است دیدن برهنه جاه طلبی و رقابت verging در استعمار. (Louis راد, دومین فرد برای تکمیل عبور در امتداد یک مسیر موازی دو روز پس از O'Brady گفته بود که تلگراف: "این واقعا مهم است آن را به یک مرد انگلیسی که ترک این سفر برای اولین بار.") برای آخرین هفتاد و هفت مایل O'Brady داد تا در خواب به طور کامل و trudged برای سی-دو ساعت مستقیم. "من یک مرد کاهش می یابد محروم به ذات" او می نویسد. "همه چیز های غیر ضروری را در جهان از بین رفته بود." پس از پنجاه و چهار روز سرماخوردگی شدید و انزوا و از دست داشتن بیست و پنج پوند رسید انفرادی چوبی پست مجموعه ای به زمین یخ زده توسط سروی جیولوجی ایالات متحده امریکا به مناسبت پایان این قاره و آغاز راس یخ قفسه. در خود O'Brady داستان است و نه احتیاطی و نه الهام بخش; این آزمون رورشاخ برای خود شخصیت و آرمان. به چه افراط خواهد شما بروید و چقدر عذاب خواهد شما را تحمل و در خدمت یک هدف ؟ اگر وجود دارد یک درس این است که مسیر کاهش می یابد و مرد می تواند منجر به پیروزی و یا جنون و یا هر دو.