آنچه که ما می توانند یاد بگیرند از کتاب توسط سیاستمداران و اعضای خانواده خود را: خود را هفتگی راهنمای بهترین کتاب
خاطرات سیاستمداران و اعضای خانواده خود را در یک نوع عجیب و غریب است که باید تعادل قانع کننده داستان سرایی با شخصی اهداف. مریم تهمت را بیش از حد و هرگز به اندازه کافی است و بهتر نوشته شده است از اکثر مگان Garber استدلال می کند. (مریم دارای مدرک کارشناسی ارشد در ادبیات تطبیقی.) اما این کتاب طنین قوی است که آن را می بیند رئیس جمهور خواهر زاده روانشناس بالینی در کار از بسیاری از دیگر آمریکایی که در تلاش برای درک رئیس جمهور و روان.
مریم خاطرات معافیت از مغلوب ساختن پیشی جستن خانواده سنت از خود متون تبلیغاتی مانند دونالد مغلوب ساختن پیشی جستن خود aggrandizing هنر معامله. دختر خود زنان که کار "است استوار بر این تصور است که زنان بهتر خواهد بود خاموش" اگر زنان بیشتر شبیه به Ivanka Trump, مگان می نویسد. همسر سابق خود ایوانا codifies این خودشیفتگی به یک خانواده فلسفه بودن بهتر از هر کس دیگری در کتاب بالا بردن مغلوب ساختن پیشی جستن.
چنین نفس است که در مبارزات انتخاباتی کتاب (یک subgenre سیاسی خاطرات) مانند کامالا هریس حقایق را نگه می داریم, نوشته شده قبل از او ناموفق ریاست جمهوری اجرا شود. با وجود آن خود را ارتقاء, کتاب, هانا Giorgis می نویسد موفق به ارائه منسجم پیام و یا آشتی دادن کار خود به عنوان یک دادستان با تلاش های او برای ایجاد یک مترقی تصویر.
خاطرات از کسانی که چپ سیاسی زندگی می تواند ارائه صداقت بیشتر. هیلاری کلینتون چه اتفاقی افتاد تجزیه و تحلیل شکست در پوشش خبری از انتخابات ریاست جمهوری اجرا می شود و همچنین طول می کشد مسئولیت نقش خود را در مغلوب ساختن پیشی جستن ، بارنی فرانک خاطرات می شود حتی بیشتر شخصی chronicling چالش های او رو به عنوان اولین عضو کنگره به بیرون می آیند ، میشل اوباما با کمال تعجب صمیمی تبدیل شدن به درخشان می درخشد زمانی که آن را نشان می دهد ترس و نا امیدی پشت بانوی اول سابق را به خونسردی.
هر جمعه در کتاب های توجیهی ما موضوع را با هم آتلانتیک داستان در کتاب هایی که به اشتراک گذاری ایده های مشابه.
می دانم که دیگر دوستداران کتاب که ممکن است مانند این راهنما? رو به جلو آنها را به این ایمیل.
آنچه که ما در حال خواندن
ما می خواهیم به شنیدن آنچه که شما فکر می کنم در مورد این مقاله. ارسال یک نامه به سردبیر و یا ارسال به letters@theatlantic.com.