در مورد اجازه دادن به صنعت رستوران مرگ

در اواخر ماه مارس چندی پس از coronavirus آورده امریکا, رستوران, صنعت به یک متشنج و متزلزل توقف, نویسنده, آشپز و هنرمند Tunde Wey ارسال شده به Instagram بخش اول مقاله با عنوان "آیا قید وثیقه صنعت رستوران." "ما در آستانه چیزی... عادی" آن آغاز می شود. "ما در آستانه همه چیز باقی مانده همان." این قطعه که Wey منتشر شده در ده اقساط در دوره یک هفته (و بعد از آن ارسال شده در کامل خود را در خبرنامه ایمیل) مانت پرقدرت عمدا تحریک آمیز مورد در مقابل تاکتیک های بقا که رستوران را تبدیل به در دو ماه گذشته. Wey که سی و شش سال, متولد نیجریه و نقل مکان به ایالات متحده به عنوان یک نوجوان; بعد از ویزا منقضی شده او صرف یک دهه به عنوان یک مهاجر ثبت نشده و در نهایت قبل از دریافت کارت سبز خود را در سال گذشته است. او را صرف بخش عمده ای از زندگی خود را در آمریکا کار و اظهار نظر در صنعت رستوران; در Instagram مقاله او به تشریح آن نژادی و اقتصادی تفکیک آن اتکا مخرب فعالیت های کشاورزی آن نقش مرکزی در gentrification و جامعه جابه جایی—و استدلال می کند که پس از گذشته بی ثبات تراژدی مانند توفان کاترینا و ارتجاعی آشپزی فرهنگ تنها به تقویت و تعمیق آن بی عدالتی.

Wey مربوط مقاله خود را با خودداری کنند: "اجازه دهید آن می میرند"—یک عبارت است که همچنین به عنوان به عنوان یک تصویری که از او منتشر شد, در مارس 9th, به لگد کردن آنچه که او امیدوار خواهد بود که یک سری در مورد صنعت رستوران در یک زمان از COVID-19-محور عدم قطعیت است. ("این اولین بار است که از چند قسمت و یا شاید این اولین و آخرین قسمت" او می گوید: در باز کردن صدای بیش از. "خواهیم دید که چگونه این چیزی که می رود.") در یازده دقیقه ویدئو به ضرب گلوله توسط Wey و تولید شریک او بازدیدکننده داشته است اوکلند رستوران از Reem Assil به سوریه و فلسطینی-آمریکایی آشپز که فعالیت های سیاسی خود قرار داده و او را در ملی کانون توجه است. تقریبا در تمام جهات Wey و Assil هستند comrades in arms هر دو آنها را به وحشت انداخت با بی عدالتی سرمایهداری سفید برتری و عاشقانه متعهد به مبارزه با آن. اما Wey آمده است نه برای گوش دادن و nod—او آمده برای مبارزه. در مقابل دوربین این جفت ارز مورد استدلال می کنند که آیا تقلب در سیستم می توانید همیشه در حال تغییر از درون و اینکه آیا این کار افزایش آگاهی است و حتی کار در همه. Assil ایمان است; Wey است ديپلمات: "اگر شما ... هنوز هم نمی تواند در این چارچوب ارائه هر چیزی بیش از حد مهم است اما تدریجی و مراحل پس از آن شاید این است که کل پروژه شستن؟"

این نوع کاریزماتیک confrontationalism تأکید همه Wey کار است. او چند رسانه ای œuvre شامل نوشتن و یک سری در حال انجام از بالا مفهوم حوادث و پاپ آپ کسب و کار که اغلب در مرز بین تجارت و عملکرد هنر است. ترجیح داده متوسط قیمت برچسب: در نیواورلئان که در آن او در حال حاضر زندگی او پس از فرار یک ناهار سبد خرید که خواسته سفید مراجعان به پرداخت بیش از دو برابر آنچه که او به اتهام مردم از رنگ منعکس شهر نژادی و نابرابری درآمد. در متروپلیتن گورنمنت آاف نشویللدیویدسن بالانس او میزبانی یک سری از شام که در آن مرغ گرم آزاد بود برای این محله ساکنان سیاه در حالی که سفید, شام خواسته شد به قول یک صد دلار برای یک قطعه, هزار دلار برای چهار و سند ملک به صورت یک کل پرنده به علاوه دو طرف. به جای تحریک خشم آشپزی استقرار Wey حوادث, نوشته ها و انتقادات را هیجانی و مجذوب آنها. در یک 2019 GQ مشخصات Wey—یک داستان است که در حال حاضر یک فینالیست برای جیمز ریش جایزه—نویسنده برت مارتین توصیف او را به عنوان در حال اجرا "یک کشتارگاه برای مواد غذایی-جهان گاو مقدس."

Wey به من صحبت کرد به تازگی بر روی گوشی از یک نیمکت در بالای شهر و محله از نیواورلئان COVID-19 کانون که در آن مانند بسیاری از شهرهای دیگر عفونت و مرگ و مير به طور چشمگیری بالاتر در میان ساکنان سیاه. "در حال حاضر من در یک پارک و مردم با لبخند و پیاده روی آنها را به سگ خود را. این است که در کنار درب به واقعیت از مردمی که اصلا کار که نمی تواند درخواست برای بیکاری که نیاز به قرار دادن خود در موقعیت های که خطرناک و ناسالم به طوری که آنها می تواند زنده ماندن," او گفت:. "است که تفاوت این است گه من می خواهم به آدرس در کار من. نه چون من سوپرمن اما, چرا که اگر من نمی من می خواهم به تحت تاثیر قرار." این گفتگو ویرایش شده است و فشرده.

پایان نامه خود مقاله این است که صنعت رستوران است به طوری شکسته که آن را به ارزش صرفه جویی در. آیا شما در حال حاضر احساس می کنید که راه قبل از coronavirus آتن فرستاده صنعت به بحران ؟

من تا به حال گفت: هرگز این واژه ها صراحت—"اجازه دهید آن می میرند"—اما من فکر نمی کنم نیروی خالص از ایده این است که هر چیزی جدید.

من می گویم که با بسیاری از کار من من همیشه کمی هوشیار. بنابراین حتی اگر این احساسات همواره "let it die," من گفت: هرگز کسانی که کلمات دقیق. و آن را مانند من فوق العاده راحت و گفت آن! من مردم که من در مورد مراقبت که بخشی از آن میباشد. بنابراین در این مقاله euphemistic—تنها به این دلیل که من می دانم این اتفاق نمی افتد من می دانم که صنعت رستوران در حال رفتن به در واقع می میرند بنابراین من فضا را بسیار پرقدرت.

اما آن را فقط یک مقاله در مورد اجازه دادن به چیزهایی که مرگ آن را نیز در مورد آنچه می تواند افزایش یابد از ویرانه. چیزی است که وجود دارد بهتر است در طرف دیگر.

آیا چیزی وجود دارد که منحصر به فرد برای صنعت رستوران است که باعث می شود آن را به خصوص مستحق مرگ است ؟

من فکر نمی کنم هر چیزی وجود دارد که ذاتی در مورد رستوران و صنعت است که باعث می شود آن را شایسته تر از مرگ بیش از هر صنعت دیگر. اما آن را به یک صنعت است که مدیریت برای در بر گرفتن تمام واقعیت های مختلف از ایالات متحده زندگی—و من می گویم "ایالات متحده آمریکا" از آنجا که "آمریکا" نیست حق برچسب برای در بر گرفتن تمام مردمی که اینجا زندگی می کنند. من بسیار خاص: بیایید می گویند شما راه رفتن را به Momofuku در هادسون متری. شما باید خود را معامله: شما در حال رفتن به خرید هر آنچه که آنها فروش و شما در حال رفتن به ترک. اما پول خود را در حال رفتن به Momofuku است که متعلق به, در بخش, توسط دیوید چانگ و متعلق به, در بخش, در املاک و مستغلات میلیاردر استفان راس شرکت سرمایه گذاری] RSE سرمایه گذاری که دارای شرکت های متعدد. تامین مالی از هادسون متری انجام شد از طریق سرمایه های خصوصی بلکه سرمایه های سفته بازی بود پس بدهی درگیر است. اما نه هر نوع از بدهی های خاص بدهی: تجاری وام مسکن مورد حمایت اوراق بهادار. همه از این است که بگوییم که چه چیزی باعث می شود صنعت رستوران ممکن است شاید متفاوت از, می گویند, خطوط هوایی, صنعت یا معدن و یا برخی از گه. آن را در تقاطع سرمایه, سرمایه گذاری, زندگی اجتماعی, تولید مواد غذایی, روزی. آن را به همه کسانی که همه چیز. بنابراین من فکر می کنم آن را ارائه می دهد بسیار مهم است لنز به بررسی گزینه های است که ما را.

این باعث می شود من فکر می کنم از چیزی مینیاپولیس رستوران منتقد دارا Moskowitz Gruhmdahl توییتی در اوایل روز از coronavirus بحران که در ذهن من بوده است بسیاری: او نوشت که رستوران ها نزدیک ترین چیزی که ایالات متحده به یک شبکه امنیت اجتماعی. اگر شما از دست دادن کار خود را, شما سعی می کنید برای پیدا کردن کار در یک رستوران. اگر شما قبلا زندانی, شما می توانید یک کار در یک رستوران. اگر شما ثبت نشده رستوران استخدام شما.

من نمی دانم اگر من می خواهم که. وجود دارد یک تلفیق وجود دارد از یک شبکه امن با اشتغال و با مخاطره اشتغال در آن است. آن را مرتب کردن بر اساس مانند گفت که چون ما اصلا روانی اجتماعی-بهداشت و درمان در این کشور که در زندان ها و زندان ها نزدیک ترین چیزهایی که ما را به که و بنابراین اگر ما تعطیل کردن زندان ها و زندان های ما در حال ترک این مردمی هیچ گزینه ای را در خیابان. من نمی معادل رستوران کار به بودن در زندان, اما من فکر می کنم بزرگترین مسئله با اشتغال به طور کلی در—هر نقطه در جهان به خصوص در آمریکا—عدم انتخاب. وجود شغل مخاطره آمیز است که همان امنیت است. در این صورت از آن است که چشم انداز برای تلفن های موبایل مانند یک بهانه ای برای نگه داشتن صنعت رفتن که مشکل ساز است. آن را برای تلفن های موبایل وحشتناک است. این مانند کسی گفت: "ماندن در این ازدواج حتی اگر شما درد و رنج وحشتناکی. اقامت در آن را برای فرزندان خود است."

من فکر می کنم او آن را به معنای انتقادی و انتقاد از امریکا به عنوان به خوبی به عنوان نوعی از wringing دست در مورد وضعیت رستوران اشتغال است.

خب در این مورد—به عنوان زمانی که آن را استفاده نمی شود به عنوان بهانه ای برای نجات صنعت, پس از آن من با او موافق. من فکر نمی کنم ما باید صرفه جویی در هر چیزی که باعث درد و نابودی است. من می خواهم برای روشن است که من فقط صحبت کردن در مورد درد و تخریب که در رستوران شود. من فکر نمی کنم آنها باعث درد و تخریب به محرومیت از هر چیز دیگری. آنها کمک ارزش.

در فرضی خود تولد دوباره صنعت وجود دارد مثبت راه شما فکر می کنم ما می تواند به کاهش درد و تخریب و افزایش ارزش ؟

چیزهایی وجود دارد رستوران ها می توانید انجام دهید اما آن را سخت به آنها را در یک سیستم که در حال حاضر نیست برای استفاده از کلمه خود را تصدیق آن ارزش.

اینطور نیست که من در مورد مراقبت از رستوران ها و یا کارگران بیش از یک صاحب رستوران و یا یک آشپز, اما من فکر می کنم آنها میلی به دیدن آینده ای غیر از آنچه در حال حاضر وجود دارد. که به دلیل سرمایه گذاری خود را در سیستم فعلی که منافع آنها است. من معنی نیست که می گویند که به نفع آنها تعلق آنقدر و آنقدر بخشنده است که آنها آگاهانه در تلاش برای نگه داشتن کارگران پایین هر چند من مطمئن هستم که درست است برای برخی از شرکت های بزرگ. چه تر است, درست است که امتیاز و قدرت تبدیل شدن به نامرئی زمانی که شما آنها را داشته باشد. حتی صاحبان رستوران که ممکن است در مورد مراقبت از خود کارگران و در نهایت مراقبت بیشتر در مورد خود. کارگران در مورد مراقبت از خود, بیش از حد, اما آنها نمی باید قدرت عمل می کنند که مراقبت. من از دست دادن نقطه من. چه شد سوال ؟

وجود دارد, مثبت, چیزهایی رستوران ها می توانید برای ایجاد عادلانه تر ،

گزینه های در دسترس به کارگران محدود هستند که این بزرگتر سیستم وجود دارد به عنوان آن می کند. آن را فوق العاده عجیب و غریب در حال حاضر برای دیدن این همه انرژی در اطراف سازماندهی برای منافع صاحبان و مالکیت کلاس. اگر چیزی وجود دارد من فکر می کنم باید انجام شود این است که صاحبان رستوران ها باید به طور کامل رها تعقیب خود را از یک کمک مالی خاص به صنعت و تمرکز بر سیاست و برنامه های دولت است که پشتیبانی مردم به طور کلی. اگر هر کس تا به حال دسترسی به مراقبت های بهداشتی و مسکن و اوقات فراغت آموزش و پرورش برای فرزندان خود آموزش و پرورش برای خود—همه این چیزهایی که من فکر می کنم حقوق—و اگر همه این چیزهایی که آنها تا به حال دسترسی به, بودند, با کیفیت بالا, من مطمئن هستم که برخی از صاحبان کسب و کار حتی نمی خواهد به بازگشت به مالکیت.

واقعا تنها مثبت و پایدار پاسخ این است که یک دولتی با پاسخ—یکی که جهانی که agnostic از صنایع حداقل در ابتدا و با تمرکز بر توسعه واقعا قوی شبکه امنیت اجتماعی, بنابراین ما لازم نیست که به در تکیه تاسف جعلی شبکه های ایمنی مانند فقیر رستوران شغل.

این "Let It Die" تصویری بر روی فیلم شما می خواهم شات قبل ازCOVID-19 برای سری های مختلف. چه شد که در ابتدا قرار بود ؟

آن را برای رفتن به یک نمایش به عنوان کار بود "سخت به بلع: مواد غذایی نشان می دهد نه در مورد مواد غذایی"—که در آن ما می خواستم برای نشان دادن عواقب ناشی از تولید و مصرف مواد غذایی است. ما در قسمت اول بود و در مورد نیواورلئان: چگونه آن را سیاه و سفید, شهرستان, غذا, سیاه, مردمی که بازدید وجود آمده برای همه است که سیاه و سفید می گه اما سیاه سرآشپزها نمی توجه کنید. آنها نمی دریافت جوایز. آنها نمی تواند همان به رسمیت شناختن به عنوان سفید سرآشپزها که آنها به علت.

اما پس از آن COVID-19 اتفاق افتاده است و آن را چنین قریب به اتفاق داستان آن را لمس همه چیز—این است که در اصل آنچه که ما نشان می شده اند در مورد به هر حال. بنابراین ما تصمیم گرفت تا دوباره قطع برخی از آنچه که ما در حال حاضر می خواهم به ضرب گلوله به گفتن یک داستان در مورد COVID-19—یکی که در مورد بیش از "انعطاف پذیری" و من با استفاده از ترساندن نقل قول وجود دارد—از صنعت رستوران اما به جای یک داستان بزرگتر و یکی است که به لحاظ تاریخی ریشه در دیگر بلایای طبیعی است که تحت تاثیر جوامع و صنایع. آنچه آمد از که ؟ که می تواند ما انتظار می رود را به نفع خود است که می تواند ما انتظار داریم که به از دست دادن ؟ Spoiler: این همان کسانی که برنده شدن همان افرادی که از دست دادن.

چرا شما را انتخاب کنید به تمرکز بر روی Reem Assil—سوریه-فلسطینی آشپز در اوکلند کالیفرنیا—برای قسمت اول?

من فکر می کنم Reem است جالب. در حال حاضر که من فکر می کنم در مورد آن را در راه او تشابه باراک اوباما. او یک سازمان, او کسی است که یک آرمانگرا و انجام رادیکال کار, اما همچنین فکر می کند که راه را برای عملی کردن چشم انداز خود را از جهان است که با کار کردن در بیشتر سیستم معمولی. او در مورد آن فکر می کند اگر او را در درون او می تواند همه چیز را تغییر دهید وجود دارد. نیمه اول این قسمت که ما شات قبل از COVID-19 است دو نفر از ما رقص در اطراف این سوال: می تواند به شما در نوسازی یک خانه در حال سوختن? شما می توانید نوسازی یک اتاق در یک خانه در حال سوختن?

من فکر می کنم پس از این مکالمه من تا به حال او را متقاعد به کمتر خوش بینانه در مورد کار در درون نظام است. اما به عنوان او می گوید: در این نشان می دهد او معتقد است که شما می توانید یک دو وجود است که شما باید به اشغال متعدد زندگی می کند. یکی از زندگی او اشغال شده است در حال اجرا یک کسب و کار است که حفظ او و خانواده اش و یکی از زندگی هل برای آینده است که به وفور عادلانه.

اما پس از آن برای "Let It Die," ما مصاحبه او دوباره—این بار پس از همه گیر آمار—و او در حال حاضر مانند "این گه دیوانه است و نمی تواند همچنان به انجام این کار است که من گفت: من می تواند انجام دهد. شما می توانید امتیازات زیرا هر گونه امتیازات شما را کمک خواهد کرد که شما را فراموش کرده یا نادیده گرفت که یک رادیکال سیستم به سختی می تواند وجود داشته باشد در یک فضای معمولی."

جالب است برای من. که یک سطح از پیچیدگی در یک فرد است که سخت برای پیدا کردن.

در این ویدئو پس از گفتگو اولیه شما می گویند شما فکر می کنم شما او را بیشتر بدبینانه اما شما همچنین می گویند که شما ممکن است کمی بیشتر باز به او اعتقاد چیزها در حال تغییر از درون نظام است.

من فکر نمی کنم من تبدیل شد ، یک تفاوت وجود دارد بین بدبینی و عمل گرایی. با بدبینی می آید خاصی dourness و با عمل گرایی می آید بیشتر هماهنگ انتخاب به عمل می کنند. من حدس می زنم آنچه من می گفت این بود که بعد از مکالمه ما من کمتر احساس غم. نه که من هر بیشتر متقاعد شده است که آنچه او انجام می تواند کار کند.

من قطعا معتقدم که در ساخت پول بنابراین شما می توانید زنده ماندن و من می خواهم به فکر می کنم که کار من انجام دهید این است که مبتنی بر اعداد و زندگی می کند. آنچه من باور دارم و آنچه شاید Reem می تواند باور—اما او دقیقا نمی گویند این است که من فکر نمی کنم پول یک راه حل. من معتقدم که نه داشتن پول یک مشکل است. اما بخشی که در آن پول است نه یک راه حل بسیار مهم است. آن را به ما طول می کشد به ایده ها و رستوران ها به عنوان یک شبکه ایمنی: نداشتن پول لعنتی مشکل و به همین دلیل است که مردم نیاز به کار. اما داشتن پول است نه یک راه حل به ویژه هنگامی که شما به اندازه کافی ندارد.

پول شده است یک موضوع بسیار خود—چه به نظر شما کار خود را? حوادث ؟ تاسیسات? اجرای عمومی هنر تجاری ،

من همیشه دوست دارم "چقدر میخوای پول ؟" و من مانند, نگاه, برو خدا به ما کمک خواهد کرد. شما می توانید تماس بگیرید من کار هر آنچه شما می خواهید.

بیایید فقط چوب با "کار خود را" پس از آن. خود را در تازه ترین رویداد در ماه دسامبر درگیر درخواست بیمارستان برای خرید بسته بندی مواد غذایی در بالا علامت-و شما می خواهم به سود جوامع آنها خدمت کرده است.

جالب است به دلیل آن وجوش با آنچه که ما در حال حاضر شاهد هستیم با این بیماری همه گیر به دلیل آن بود در مورد نژادی و نابرابری های سلامت. آن متولد شد از مکالمه من با یک پزشک که آیا اجتماعی-عدالت کار, میشل مورس. مرگ و میر نوزادان در جامعه بالاتر از سفید مرگ و میر نوزادان و یکی از مکان های که در آن اختلاف این امر به ویژه قابل توجه است کالامازو, میشیگان. به طوری که شروع به کار—ما آن را به نام BabyZoos به دلیل کالامازو.

اگر شما نگاه در آنچه که انجام می شود برای رسیدگی به این اختلافات تمام تلاش ها متمرکز بر راه حل های پزشکی با تعداد زیادی از ضرورت اطراف بهبود دسترسی به مراقبت های بهبود تحویل خدمات بهداشتی و درمانی. اما پزشکان کار بر روی این مشکلات حداقل در کالامازو آنها خواهید همه به شما بگویم که این موضوع درست نیست که آن را به یک طیف گسترده ای از عوامل به اصطلاح "عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت است." مسکن درآمد آموزش و پرورش—همه اینها در واقع تاثیر سلامت از سیاه مردمی است. بنابراین آنچه که من می خواستم به انجام تمرکز تلاش های من در اکثر مستقیم سلامت-همبستگی عامل من می توانم که درآمد. آن را در مورد منابع انتقال به آدرس نژادی و نابرابری های سلامت.

که طرح بود. چیزی که من پیدا کردم این بود که بیمارستان ها اهمیتی نمی دهند. بیمارستان ها و سازمان بهداشت اهمیتی نمی دهند.

چه خواهد شد شما انجام بعدی ؟

من شکل آن را آسان تر به تمرکز بر روی افراد, بنابراین من قصد دارم مستقیم به مصرف کننده. من راه اندازی یک آشپزخانه-کالاهای اساسی با نام تجاری در چند ماه آینده است که همان چیزی که من در تلاش بود تا با انجام BabyZoos: فروش محصولات غذایی و توزیع عمده ای از سود به جوامع است. ما در حال پرسیدن سوال ما در حال قرار دادن مردمی که دریافت پول در دوربین ما درخواست مشتریان. وجود یک گرایش در میان مردمی که در امور خیریه به صدای یورتمه رفتن اسب از سود خیریه و من فکر می کنم که کردن. ما فقط در حال رفتن به می گویند:"هی این و از آن استفاده کنید."

ما در حال رفتن به فروش نمک. نمک در حال رفتن به به نام زیادی.

پس از همسر لوط که تبدیل به یک ستون از نمک ؟

آره شما آن را کردم. من هم کار با [پایدار ادویه شرکت] کرباس و هر بشکه در ادويه نام تجاری ناپدید شدن چاشنی آن نیست و در حال اجرا نشده است. ما خواهید بود به فروش تخمیر ملخ لوبیا است که بومی غرب آفریقا است.

شما خواهد شد ارائه نامتقارن قیمت گذاری—شارژ بیشتر به مشتریان برای مثال مانند شما انجام می شود در برخی از رویدادهای خود را?

نه با تخمیر ملخ لوبیا. وجود دارد برخی از چیزهایی که ما در حال فکر کردن از طریق با نمک, اما من مطمئن هستم که اگر این خیابان حق برای آن است. ایده این است که فقط به یک رقابتی قیمت محصول با کیفیت بالا است که رقابت با معمولی بیشتر چاشنی و اساسی شربت خانه.

مانند آن را فقط یک واقعا خوب نمک و مردم آن را خرید چون خوب نمک—نه به این دلیل که آنها در حال رفتن از راه خود را به خرید آن به منظور دفع کردن حس سفید گناه?

آنچه که من متوجه شدم با این کار من انجام میزبانی شام انجام این—چه با شما تماس آنها ؟ عمومی-عملکرد ، شما باید برای متقاعد کردن مشتری از ایدئولوژی خود را قبل از آنها محروم از منابع خود را. با نمک, من می خواستم به سعی کنید برای جدا است. اگر شما نیاز به نمک خرید نمک. شما نیازی به این باور که شما ضد نژادپرستانه و یا بر این باورند که شما در حال نژادپرستانه و یا حتی بر این باورند که جهان را اداره می کنند ، شما فقط می توانید خرید نمک.

من می خواهم برای ایجاد دوام محصولات است که می تواند رقابت در بازار, بنابراین من می توانید عصاره به عنوان بسیاری از منابع به عنوان امکان پذیر است و تغییر مسیر آنها را به جوامع که به آنها نیاز دارید بیشتر.

آیا این همان روشی است که شما به شک و تردید در "Let It Die"? که به نظر می رسد دقیقا همان چیزی Reem بود در تلاش برای متقاعد کردن شما در نیمه اول از قسمت.

من حدس می زنم! این یک ایدئولوژیک سوال درست است ؟ این یک پرسش مواد. هنگامی که شما نمی توانید خرید مالاریا پزشکی و یا شما نمی توانید مواد غذایی خود را در جدول از آن می شود در مورد بیش از ایدئولوژی. این یک بتن و مواد نبرد. منظورم این است که مردم در حال مرگ هستند. در حال حاضر مردم در حال مرگ هستند. یک ماه پیش در لاگوس که در آن پدر و مادر من زندگی می کنند وجود دارد جوان سالم مردان رفتن به محله خواستار مواد غذایی از افراد تحت تهدید از خشونت است. افراد دیگر وجود دارد که با تشکیل یک گروه شبه نظامی به محاصره محله به نگه داشتن آن به دور است. این واقعیت است. که در نتیجه نمی آفریقایی یا دولت بی کفایت بودن و یا آمادگی آن را یک نتیجه از یک سیستم جهانی که عصاره بیشتر و بیشتر از آفریقایی ها, مردم, از, رنگ, سیاه, مردمی, working-class مردمی است. که نیاز به خطاب. اگر این بدان معناست که در حال اجرا یک کسب و کار معمولی, من حدس می زنم که آنچه در آن است. من معمولی است که در آن احساس. من نمی خواهم مردم را به مرگ.

سال گذشته شما برفلد توسط برت مارتین در GQ—و در حال حاضر که قطعه یک فینالیست برای جیمز ریش جایزه. که باید احساس عجیب و غریب برای دیدن کسی که پاداش را برای مشاهده شما از نزدیک است.

این یک mindfuck در یک سطح است. اچ اشاره کرد که من خودم نوشتن در مورد زندگی خود من—و در حال حاضر کسی دیگری است که به رسمیت شناخته شده برای نوشتن در مورد زندگی من, حتی اگر من در حال حاضر انجام این کار است. به عنوان مثال—و من فکر کردم عالی بود—این بود که آن را مانند کسی رفتن به [افسانه ای نیواورلئان آشپز] لی تعقیب آشپزخانه, تماشای او را به مرغ سرخ شده, کار کردن با او و او را دستور العمل افزایش سرعت آن و سپس برنده یک جایزه برای این دستور غذا. من بود گه که باور نکردنی است.

بلکه برت نوشت که این مقاله توسط یک دوست, و او تا به حال تبدیل شدن به بیشتر از یک دوست در این دوره از نوشتن مشخصات. همانطور که ما شروع به توسعه روابط ما من بسیار مهم از پوشش خود را از مردم سفید—سفید سرآشپزها به طور خاص. من به یاد داشته باشید به او گفت: "برت این اکتشاف از فروع از سفیدی مشکل ساز است." من گفتم که ما لازم نیست برای خواندن دیگر شان براک مشخصات. گه او انجام سرد است اما با تمام احترامی که ما نیازی به شنیدن در مورد او دوباره. ما می توانیم برخی از افراد دیگر در این کتاب ؟

آیا شما امیدوارم که مشخصات خود را برنده ؟

من امیدوارم که برت برنده چون من مثل برت. اما مهم نیست برای من. من در واقع ایمیل ها و متون تبریک من بود و من مانند "هیچ شخص که نه من که من نه در همه." من یک کتاب در آینده در مورد زندگی واقعی است تا شاید مردم می تواند لحن به آن است.

وقتی که میاد بیرون ؟

من هنوز هم از نوشتن آن. من سردبیران هستند که بسیار مهربان به من.

من می خواهم بگویم در مورد مشخصات که من دوسوگرا در مورد رسانه, اما من هم در طلب آن است. من به آن نیاز دارید چون کار من ملموس نیست و آن را در محدوده. بنابراین من نیاز به این رسانه به عنوان نقاط عطف یادآوری از کار من به خودم و به دیگران. آن را نیز من کارت ویزیت. آن را اجازه می دهد مردم می دانم آنچه من در مورد. وقتی که من خودم را معرفی کنم در یک e-mail به من می گویند: "نام من است Tunde من یک مهاجر نیجریه, هنرمند طبخ و نویسنده است." و سپس من لینک به GQ مقاله و چیزی نوشتم برای سان فرانسیسکو کرونیکل. مردم با کلیک بر روی GQوب سایت آنها دیدن من لعنتی پوست صورت وجود دارد و آنها حتی نمی نیاز به خواندن چیزی که آنها فقط می دانم که من هستم و آنها به من فرصت بده. من نیاز به آن است.

اما من همچنین می دانیم که GQ نمی نوشتن مقاله. در آن یک شخص بود. برت مارتین آن را نوشت. که من به این معنی نیست که GQ شبکه ای از مردم است. برت ساخته شده مورد برای من و پس از آن وجود دارد یک ویرایشگر است که فرد آنها را به قطعه با هم و از آن بیرون آمد. مردم ساخته شده است که انتخاب. بسیاری از زمان, زمانی که برخی از ماده بیرون می آید در مورد من -- و من مطمئن هستم که این مصاحبه می آید و این اتفاق خواهد افتاد—مردم خواهد بود "تبریک" را به عنوان اگر این آمد توسط نیروی الهی. اما این مردم است. هلن Rosner از خواب بیدار یک روز و با خودم گفتم: "اجازه دهید من بحث را به Tunde" و که در آن است: شما را به تصمیم گیری شما باید مجوز و پروانه از نیویورکر. اما نیویورکر ساخته شده است تا از مردم و آنها مردم که عمدتا سفید. بنابراین من با تردید نسبت به این موسسات است که من تردید نسبت به نهادهای سفیدی.

کار من است و نه بیشتر یا کمتر ارزش به خاطر آن نوشته شده است در مورد اما من خیلی خوشحالم که در آن است زیرا در غیر این صورت من خواهد بود بیشتر از یکبار از من است.

من نمی خواهد می گویند شما یک بار مصرف است.

گه هلن, ما همه یک بار مصرف است. شما یک بار مصرف بیش از حد. نیویورکر می تواند مانند هلن, ما در حال آزادسازي چون مردم نیست تبلیغات دیگر. این که چگونه این کار می کند. همین کار را با من. همه ما باید برای پیدا کردن راه هایی برای حفظ خودمان ضروری برای هم بودن.

راهنمای Coronavirus

• بیست و چهار ساعت در مرکز همه گیر: نزدیک به پنجاه نیویورکر نویسندگان و عکاسان دامن زد به سند زندگی در شهر نیویورک در آوریل 15.
• سیاتل رهبران اجازه دانشمندان را با سرب در پاسخ به کوروناویروس. نیویورک رهبران نیست.
• می تواند به بازماندگان کمک به درمان این بیماری و نجات اقتصاد ؟
• چه coronavirus نشان داده است در مورد آمریکا پزشکی است.
• می تواند ما را در ردیابی گسترش COVID-19 و محافظت از حریم خصوصی در همان زمان ؟
• Coronavirus است به احتمال زیاد به گسترش بیش از یک سال قبل از واکسن است که به طور گسترده ای در دسترس است.
• چگونه برای عمل اجتماعی فاصله از پاسخ به یک بیمار همخانه به جوانب مثبت و منفی از سفارش غذا.
• طولانی جنگهای صلیبی از Dr. Anthony Fauci عفونی-بیماری کارشناس دوخته بین دونالد مغلوب ساختن پیشی جستن و مردم آمریکا است.
• آنچه به عنوان خوانده شده, تماشای طبخ و گوش دادن به تحت قرنطینه.