این سرکش نابغه جویس کارول اوتس

در Joyce Carol Oates رمان "به خاطر آن تلخ است و دلیل آن است که قلب من" (1990) ادم که بدشانسی میاورد Fairchild a star high-school ورزشکار اختصاص داده شده است که پنج-صد-word مقاله در موضوع "من باور دارم." به تعجب خود را Jinx می یابد خود را بی وقفه افزایش سرعت مقاله"در یک شدت از غلظت" اوتس به ما می گوید "به عنوان singleminded به عنوان غلظت خود را در بسکتبال." هدف از این "طاقت فرسا" فرایند است که به تیز کردن او و یا به نحو روشن شدن تفکر خود را اما در حال حاضر به این حقیقت که او درک آن و برای نشان دادن خود حس تازه کشف شده که "کلمات بر روی کاغذ" می توان به "عبارات روح است."

آن را به سختی کشش برای دیدن تمثيل را در اینجا برای خالق خود روش—رویکرد خود را به نوشتن یک عقیده ظهور به عنوان یک عقیده را در خود دارد. به عنوان دور برگشت به عنوان رمان در Oates سرزمین عجایب چهارگانه مانند "گران مردم" (1968) و "آنها" (1969) که موفق به دریافت جایزه ملی کتاب پنجاه سال پیش از این سقوط Oates است و مستقر او تعصب و غیرت برای تجدید نظر به ایجاد یک سبک از محرک خشونت. او ده ها رمان و صدها داستان کوتاه و بسیاری از آنها را در غرب نیویورک, چشم پوشیدن هوا سرد تسلط به نفع یک نوع کشت آسیب پذیری یک میدین engulfment. وجود انسان در دست زدن به نظر می رسد در درجه اول سوماتیک سازمانی و او ورزیدن adjectival نثر گاهی اوقات می تواند به عنوان خوانده شده مانند یک نوع دراماتیزه پدیدارشناسی. حتی در یک شهر شلوغ خیابان شخصیت او می تواند در سراسر آمده به عنوان frontierspeople یا زحمتکشان در یک قطبی اعزامی. او به عنوان فراخوانی یک جهان از تپش قلب و thumping گوش و آب دهان او نمایشگاه طراوت آزادی از خجالت بی تفاوتی نسبت به مفهوم درد نمیخورد.

اوتس را دوست رمان نویس جان گاردنر یک بار پیشنهاد کرد که او سعی کنید به نوشتن یک داستان "که در آن همه چیز به خوبی برای تغییر است." که اتفاق افتاده است هنوز رتبهدهی نشده است. او آخرین کتاب عظیم و اغلب درخشان "شب. خواب. مرگ. ستاره ها." (Ecco)—چهل و نهم رمان او منتشر کرده است, اگر شما حذف آنهایی که او نوشته است تحت نام مستعار—از مشخصه های کار. آن شروع می شود با یک عمل خشونت پلیس و درآمد حاصل به سند تأمین عواقب قربانی و همسر و فرزندان: اعتیاد به الکل سطح پایین جرم و جنایت زناشویی شکست اولیه فروپاشی عصبی. در سال 1977 مجله ورود Oates اذعان کرد که کار او تبدیل می شود به طور غریزی نسبت به آنچه که او به نام "central سالاری عمل خشونت است که به نظر می رسد نماد چیزی فراتر از خود است." شاید بیشتر به شدت مضحک بیانیه در œuvre می آید و در دوم رمان "بهشت زمینی وجد" (1967) هنگامی که یک زن می گوید: "هیچ کس به کشته شدن هیچ کس این است که ایالات متحده" در حالی که مهمترین مشخصه قطعه از نمایشگاه ممکن است در "پرنده کوچک بهشت" (2009): "پدر بود آوردن من به خانه در آن شب نوامبر طولانی نیست قبل از مرگ-توسط-اخراج-تیم ملی به یک خانه از آن او شده است می خواهم تبعید توسط مادر من است." در میان معاصر آمریکایی نویسندگان داستان—و پس از مرگ فیلیپ راث و Toni Morrison, او دارای یک ادعای قوی به preëminence—Oates به وضوح نمایش, چه, Henry James به نام "تخیل از فاجعه" یک دانشکده یا سستی او اغلب می دهد تا خلاقیت خود را. ("گاهی اوقات به او فکر idly در مورد زلزله, آتش سوزی, ساختمان, ترک خوردگی, در, دو," ما در خواندن "آنها را." "او فکر آتش سوزی, از بولدوزر سیما درختان و ساختمان ها است.")

اما در جایی که جیمز می خواستم به اهلی حس خود را که زندگی وحشی و شیطانی مشروط و چند Oates شیپور خاموشی او احساس درونی هرج و مرج به عنوان یک خلاق منابع. جیمز گفت که هنرمند ابدی مشکل بود که چگونه برای ایجاد یک الگوی هندسی است که پنهان این واقعیت است که "روابط توقف در هیچ جا"; Oates صحبت از الاستیک و مایع. در سال 1968 او ابراز تمایل به انتشار "یک کار طولانی با بسیاری از شخصیت, بسیاری از حوادث ناهموار ممکن میکند و نجس طرح از نزدیک و گره خورده با 'واقعیت' "—یک فرمول است که باید نگه داشته James بیدار برای ماه—و هر هزینه ای که شده وارد و در Oates کار او را نمی توان متهم به عدم تحقق این جاه طلبی.

در کتاب به عنوان نامتجانس به عنوان اولین رمان, star-crossed عاشقانه "با مرتعش سقوط" (1964) جشن شهری حماسه "آنها" و "سرزمین عجایب" (1971) به ناعادلانه تمسخر عارف-سیاسی-دانستن, هیجان انگیز "ترور" (1975), تحصیلی مجلسی قطعه "Marya: یک زندگی" (1986) که آیزنهاور-عصر کرونیکل "شما باید به یاد داشته باشید این" (1987), the Marilyn Monroe زیستی-تخیلی "ورزش" (2000), و پس از 9/11 کوچک-شهر راز "کارتاژ" (2014) شخصیت اصرار دارند که تجربه یک ظرف غذا از خرده ریز و خرد کن. Jessalyn McClaren در "شب. خواب. مرگ. ستاره ها.," نشان می دهد که این حالت روانی او خواستار "بیوه-فکر می کنم از کمک به او را به حرکت و تغییر شرایطی است که چیزی بیش از "یک به سختی کنترل می شود وحشت از سلول های عصبی crazily شلیک."

حتی در یک پذیرای آب و هوا مانند یک زیبایی قطعا اثبات تفرقه و شرایط کرده اند که اغلب خشن است. اگر ادم که بدشانسی میاورد Fairchild زور زدن به بیان روح ایستاده در Oatesian اصول و سپس خانم Dunphy ارشد-سال معلم انگلیسی می توان گفت به تجسم رسمی ادبی استانداردهای. (صحنه می گیرد در سال 1957.) او به ادم که بدشانسی میاورد D-plus و اصرار دارد که او خوش شانس بود برای دریافت یک F., "شما می دانید حکومت," او می گوید. "هیچ اجرای احکام." وقتی ادم که بدشانسی میاورد resubmits خود انتساب او دریافت یک B-plus و پیام روشن است—در آن بازی امن او انکار خود را از این فرصت برای رسیدن به چیزی متعالی. اوتس تصویر killjoy ادب ممکن است دیده می شود به عنوان یک بینی thumbed سوء نیت در کتاب داوران اما نگرش او نسبت به خانم Dunphy را تنگی دارای ریشه های عمیق تر.

بالا-دستیابی به محصول نوزده-پنجاه دانشگاهی—او valedictorian از فارغ التحصیلی کلاس در دانشگاه سیراکیوز در سال 1960—اوتس را رد کرد آنچه که او را دیدم به عنوان حاکم pieties ادبی انجام: "و تقارن و وحدت تن دقت است." در یک مطالعه از D. H. Lawrence شعر—یکی از یک سری از کاملا بلند پروازانه ادبی, مقالات او منتشر کرده است—او در زمان هدف در خردگرا دستور کار ترویج شده توسط برجسته منتقد R. P. Blackmur که تا به حال منجر به هنری جیمز احیای در سال 1934 با یک نسخه از جیمز prefaces ("هنر رمان"). در یک مقاله در داستایوفسکی را "صاحب" اوتس تاسف است که منتقدان با "Jamesian حساسیت . . . به سادگی می توانید ببینید" ساختار دیگر رمان و استدلال کرد که شل شل هیولا—در جیمز بدنام عبارت—"سست و شل و هیولا تنها به منتقد که دچار سردرگمی خود را نسبت short-sightedness با زیبایی شناسی اصل است."

اوتس تنها نبود در این جنگ صلیبی—حداقل نه در ابتدا. در سال 1949 زمانی که او یک دختر مدرسه ای در Niagara County, جایزه نوبل اهدا شد به ویلیام فاکنر نویسنده بود که غرق در کار داستایوفسکی و اخراج جیمز به عنوان یک "prig." بسیاری از بهترین و شناخته شده ترین رمان نویسان که به تازگی در آن سال—Lessing, زیر, میلر, Styron—حال ادای احترام به مدل روسی. در انتقاد هم راه فرار از فرمالیستی cul-de-sac گرفته شد تا در مهمترین آنها ایریس مرداک را جدل "متعالی و زیبا بازبینی" (1959) و "در برابر خشکی" (1961) و در فرانک Kermode را "حس یک پایان" (1967) یک مطالعه از "معضل از داستان و واقعیت" که از نظر دستگاه های مورد استفاده توسط "ادم سفیه و احمق." و Blackmur خود را تغییر قلب, استقبال رادیکال موقعیت جدید است که به همراه داشت, مقالات مانند "شل و شل هیولا از هنری جیمز" (1951) و یک مطالعه از اروپا رمان که ساکن در کار داستایوفسکی ارائه شده به صراحت نسبت به محصولات "فرم."

وجه تمایز Oates رکورد است که نه تنها طول عمر اما doggedness. در حالی که او تا به حال یک روح قوم و خویشی در ایریس مرداک که در حدود سال 1970 شروع به نوشتن رمان در یک حالت است که Oates به نام "خود آگاهانه 'پسر' " بودن "looser, آزادتر و بیشتر فحاش," قابل توجه برای یک "نفس انداخت ویرایش نشد" و صدای "حل نشده نگران کننده تحریک آمیز انتهای." در مقابل زیر کتاب شد کوتاه تر و tidier, و, به هر حال برای همه, خلاق, ebullience—این "آبشارها از خود به نمایش انرژی"—نمایش در یک رمان مانند "هومبولت را هدیه" خود همواره در اوتس را مشاهده هنر "اقامت و نه ترور." و Oates معاصر آن تایلر یک زمانی گراد در مطالعات اسلاوی که در اوایل کتاب "شبیه meandering از جریان" شده بود از حلقه های معمولی ساختار. اوتس در حالی که همه مورد علاقه سیل بیش از levee, در حالی که تلاش برای جلوگیری از عرفان و slaloming plotlines از کتاب او منتشر شده در سال و پس از اتمام سرزمین عجایب چهارگانه. گزاف حملات به نظر می رسد (یکی توسط جیمز Wolcott در هارپربود با عنوان "توقف من قبل از من نوشتن دوباره"). اما با وجود نظر او که J. D. Salinger را "وقار خروج به سکوت قابل درک است" با توجه به "jeering و بی اعتنا" انتقادی پاسخ به آخرین کار منتشر شده سکوت هرگز به احتمال زیاد مسیر خود را.

مانند فیلیپ راث که به دنبال اواخر دهه شصت sensation ("Khazaal شکایت") با یک سری از نزدیکی نتواند و آشکار duds و سپس دوباره, Oates تولید یک اجرا از کتاب شروع در اواسط نوزده-دهه هشتاد با تاکید بر تاریخچه و زندگینامه است ادامه داد: امروز مهمترین آنها "خروس" "به دلیل آن است که تلخ" "آب سیاه" (1992), "آنچه که من برای زندگی" (1994) "زامبی" (1995), "بلوند" "مادر از دست رفته" (2005), "قبرکن دختر" (2007), "کارتاژ" و "یک کتاب آمریکایی شهدا" (2017). او دریافت کرده است یک قفسه ارزش عمر-جوایز دستاورد—از جمله در انستیتو فرانسه را دو صد هزار یورو جایزه Mondial Cino Del Duca. اگر این شاهکار وحدت و تجدید است به دست آمده همان وضعیت افسانه ای به عنوان دستاورد به عنوان شناخته شده "اواخر راث" این تا حدودی به دلیل راث در بر داشت خوشایند سازش—coursing از تسلط repurposed به عنوان oratorical وضوح—در حالی که Oates حاضر به انطباق با چشم انداز خود را, چگونه یک رمان باید رفتار کنند. فقط به عنوان ژول در "آنها" طلب "برای رهایی از باتلاق گوشت" و تبدیل شدن به "روح خالص" پس Oates می خواستم برای انجام دور با عرفی حالت مرجع و توضیحات به رایگان به نوشتن در راه "کاملا unredeemed توسط شاعرانه فضل" در یک عبارت از مطالعه D. H. Lawrence. (او در توصیف این زبان در یکی از رمان های خود را به عنوان "عمدا دست و پا چلفتی در زمان است.") او می خواست می شود قادر به ترک زمانی که آن را به او مناسب اهداف سدهای منظم نحو و طرح. که او را ضد زیبایی شناسی نشان دهنده مجموعه ای از اعتقادات و نه هر گونه کمبود روش, ساخته شده, ساده, در سال 1996 توسط نشر "ما Mulvaneys" که به نظر می رسد در این زمان بهترین فروشنده لیست و انتخاب شد برای اپرا باشگاه کتاب. این یک کلاسیک انجام شده قطعه کار با resemblances به راث "پاستورال آمریکایی."

اوتس آخرین رمان آغاز می شود بیشتر یا کمتر که در آن "ما Mulvaneys" بیشتر یا کمتر به پایان رسید در فشرده-واحد مراقبت با مرگ بزرگ خاندان. صحنه باز می گیرد در یک بعد از ظهر در پاییز سال 2010 زمانی که مایل به سفید McClaren یک شصت و هفت ساله تاجر و زمانی شهردار هموند نیویورک می کشد خاموش بزرگراه در نزدیکی شهر خانه خود را فقط فراتر از یک "کثیف و گرافیتی-مخدوش" گذشتن به رویکرد یک جفت از گشت پلیس در روند حمله به یک "پوست تیره مرد جوان" است و مورد ضرب و شتم و سپس tased. ("در تلاش به افزایش است. آه اما قلب خود را تپش—سخت است.") از این سریع خشن صحنه Oates چرخش هفت-صد-و-هشتاد-صفحه پرتره از نشخوار فکری اتهام و تجدید. "شب. خواب. مرگ. ستاره ها."—این عنوان از ویتمن—رمان از پس یک خاتمه کشیده شده به حماسه طول داستان چه اتفاقی می افتد به یک گروه از مردم سرقت از خود "lynchpin" یا "لنگر." (Oates شاغل مشابه روایت استراتژی در "ترور" و در سال 2001 رمان "سن متوسط: یک داستان عاشقانه.")

"ما Mulvaneys" نادر بود در میان Oates کتاب با استفاده از یک اول شخص راوی. جدید رمان نوشته شده است در مورد علاقه رومینگ سوم شخص است و گفت: از بیش از نیم دوجین دیدگاه. وجود دارد دو McClaren پسران: تهم در اواخر سی سالگی دوم-در-فرمان در McClaren, Inc.—یک چاپگر تجاری است که مدتها پیش متنوع—و خپله از بستر ویرژیل یک سی و یک ساله هنرمند و ترک تحصیل. وجود دارد سه دختر بورلی (پارگی کیسه آب ملکه تبدیل خانه دار حوصله), Lorene (بالا محلی-مدیر مدرسه) و سوفیا (دارویی-lab assistant) و همچنین Jessalyn خود معشوق "مامان." Whitey مرگ می فرستد باقی مانده McClarens به بحران های مختلف—باعث سوفیا برای مثال به reëxamine همه چیز او قبلا می دانستم که از آشنا جاده ها به عادات حرفه ای. (او دیگر احساس می کند راحت کشتن حیوانات برای تست های آزمایشگاهی.)

زندگی خانوادگی مناسب موضوع برای یک رمان نویس با اوتس را تاکید. و همچنین در خدمت به عنوان یک آینه از آداب و رسوم یک سایت برای درام و خشونت ("میدان نبرد" در کلمات یکی از شخصیت ها) آن را نیز فرصتی برای حسی توضیحات به چالش کشیدن نویسنده برای انتقال آنچه که روانکاو R. D. Laing به نام "بافت و طعم و مزه یکی ممکن است می گویند" از فاميلی تجربه. واحد خانواده نیز یک زمین پرورش برای اسطوره. "شما ممکن است فکر خانواده ما بزرگتر بود," جاد Mulvaney به یاد می آورد; در رمان جدید آن را طولانی نیست قبل از ما کشف که وجود دارد بیشتر به سفید پوست McClaren از "خوشخو و نزدیک" شخصیت.

و بنابراین خانواده موضوع بسیج اوتس را ضروری شک و تردید. اگر چه او نوشته است, اغلب مورد بی عدالتی های اجتماعی—"آنها را" نقطه اوج در سال 1967 دیترویت riot—او است که خیلی واقع گرا به عنوان یک امپرسیونیست با یک هدیه ای برای یک شاعرانه و منحصر به فرد نوع گروه پرتره. "غیر ممکن است برای توصیف خانواده ما تجربه" یک مرد نشان دهنده در اوایل صفحات از پرفروش گوتیک حماسه "Bellefleur" (1980): "ما احاطه شده توسط تراژدی یا صرفا نمایش مسخره ؟ —یا ملودرام?—یا شوخی از سرنوشت محض تصادف که نمی تواند بکند?" هیچ پاسخ وجود دارد و هیچ نیرویی مافوق به آنها ما ممکن است درخواست تجدید نظر برای حکم. به عنوان راوی از او پرینستون-مجموعه ترسناک رمان "ملعون ، هشدار میدهد:" در یک یادداشت نویسنده "وجود دارد ممکن است متعدد و رقابت تاریخ; به عنوان متعدد وجود دارد و رقابت های شاهدان عینی." یا در جاد کلمات "آنچه که در یک خانواده پس از همه جز خاطرات?" به Oates, واقعیت از زندگی خانوادگی است که واقعیت اجتماعی در excelsis و شاید نهایی موضوع برای یک رمان است. (بسیاری از Oates این آثار مورد علاقه خود را در فرم"The Brothers Karamazov," "زنان در عشق" به "صدا و خشم"—کشمکش با حماسه کنوانسیون است.)

این pinballing نقطه نظر Oates رمان unsettles هر ثابت مفهوم نهاد محلی شناخته شده به عنوان "McClarens." زمانی که ما به عنوان خوانده شده در مورد "تعجب می کنم از برادر بزرگتر به کوچکتر" این فقط یکی از تعداد زیادی از جایگشت. در جای دیگر ما نشان داده این بار توسط یک برادر کوچکتر به بزرگتر و "گناه-انفجار در" راه در آن خانه دار بورلی می تواند بی ادب به کمی جوانتر بالا-مدیر مدرسه Lorene; هنگامی که بورلی با استفاده از "خوب-دختر" صدای تلفن به Jessalyn آن را "روشن و پر زرق و برق مانند حباب بر روی یک جریان زیر که اگر شما نگاه از نزدیک شما می بینید لبه های تیز سنگ ها و قلوه سنگ است." این رمان ساخته شده به حداکثر رساندن انعطاف پذیری. در میان آن پنجاه و دو فصل مختصری کامپوزیت تصویر با عنوان "تکرار رویاهای McClaren کودکان است." جدا شده vignette—"بیوه عیاشی"—نشان می دهد Jessalyn giddily تخلیه Whitey گران بطری مشروب به سینک آشپزخانه. ("آه مادر. چه بر روی زمین شما انجام می شود.") و به سمت پایان در ابتدای مقاله دیگر ما یادآوری می شود که بورلی دختر از دست رفته در غم یک مادر بیش از حد:

غافل Brianna آمد در محدوده پله بالا در شلوار جین تنگ اتصالات پاهای بلند و باریک و ران و باسن شما تعجب می تواند (مادر عجایب!) چگونه در جهنم می نفس کشیدن موی دم اسبی تندرست sassily پشت سر او البته بورلی کاهش صدای او را پس دختر را نمی شنوند خاصی که دختر نمی تواند بشنود و چند دقیقه بعد آمد Brianna در جهت معکوس از اتاق و از پله ها پایین thudding روی پاشنه های خود را با استکبار از کسی است که وزن آن دو صد پوند و نه صد و دوباره بورلی کاهش صدای او از مادری اختیار فقط به عنوان Brianna متوقف در پای پله ها و تبدیل به چرخاندن کمر مانند یک رقصنده در یک درخشان شکنجه استقرار جوان صورت کبود با خشم: "به خاطر خدا مادر! پدر بزرگ سفید پوست از بین رفته است."

اگر داستایوفسکی بود یک متخصص در "dialogical," اوتس در خدمت چیزی در دسترس نباشد بیشتر گردونه و (به قرض گرفتن یک دوره ستایش از یک سال 1977 مجله مطلب) "agonizingly کامل است." در حالی که رمان به نظر می رسد در رابطه با تهم تلاش برای رسیدن به حقوقی عدالت برای Whitey مرگ و با تلاش خود را برای ترساندن خاموش Jessalyn جدید پسر هوگو مارتینز, نیوآرک-متولد عکاس و شاعر آنها برخی از McClaren کودکان مشاهده به عنوان یک جوینده طلا. ("چگونه خواهد بود مامان همیشه دیدار با کوبا?" Lorene عجایب.) هنوز نه از تهم, پروژه های می آید برای تسلط بر منافع ما. و رمان بسیار پرتکاپو با تفاوت های ظریف و جزئیات و inklings که شما به سختی زمان برای ثبت نام طنز که مایل به سفید درگذشت در این دوره از دفاع از یک قربانی پروفایل نژادی با وجود داشتن نرم در خشونت های پلیس در طول زمان خود را به عنوان هموند شهردار—یا که تام را به دو علت ذاتا در تقابل یکی مربوط به خرید اینترنتی از یک نژاد به اتهام حمله به دیگر incipiently نژادپرست است.

در زمان کمی وجود دارد به نگه دارید. اما پس چرا خواننده باید فراهم شود احساس terra firma بنابراین مصرانه رد به شخصیت ها ؟ به عنوان به زودی به عنوان Jessalyn آغاز شده است با بهره گیری از حافظه از سنگ در خانه 99 مزرعه جاده پر از او پنج فرزند و پنج مجموعه از دوستان او تصحیح خودش: "خوب که نیست دقیق شاید. زمان ویرژیل بود به اندازه کافی به همراه دوستان به خانه تهم خیلی قدیمی به آرزو را به دوستان خود را در صفحه اصلی; نه به ذکر است آن دسته از دختر تام است او تا به حال جرأت خانه به ارمغان بیاورد." زمانی که او نشان می دهد که "یک زن بیوه زندگی" است "پس از مرگ زندگی; سمت چپ بیش از شما می توانید می گویند" او متوجه می شود که قرار دادن چنین سودا حقیقت به کلمات باعث می شود آن را "صدا والا و عمیق به نحوی" که در واقع بیوه وضعیت بود "diminishment مانند یک چروکیده نخود یا یک دستمال مچاله." اما حتی می گویند که "به امید به باد diminishment و این امید وجود دارد حماقت." کلیشه پس از کلیشه تست شده است و پس از آن اعزام همراه با هر حس تسلی.

اوتس را عادات طراحی شده برای ناآرام ما و هر چند لذت بخش است هرگز از معادله رمان اجتناب از بسیاری از سنتی روایت استراتژی برای ginning تا تنش است. خواننده نشان داده شده است قبل از هر یک از بازمانده شخصیت ها در این شرایط از رمان مرکزی روایت رویداد. مایل به سفید در کنار جاده برخورد با هاموند پلیس ارائه شده است به عنوان پاسخ به یک سری از سوالات واقعی (چرا او را بکشد ؟ که در آن او شده بود و رانندگی از?). و یک شخصیت می تواند با معرفی نحوی معادل چهار ماشین pileup:

فقط یک نگاه تهم McClaren بلند و کوهستانی فرز و چابک شنی موهای خوش تیپ چهره در حال حاضر فقط perceptibly شروع به ضخیم شدن او در اواخر سی سالگی—(ویرژیل اغلب خیره شد که [اعتقاد او] تهم نبود آگاه از او)—شما می توانید ببینید که تام بود که یکی از آن افرادی است که احساس بسیار خوبی در مورد خود و خود برآورد شده است (تا حد زیادی) به اشتراک گذاشته شده توسط کسانی که زل زل نگاه کردن بر او.

(براکت او هستند.) در حال حاضر و دوباره شما به یاد مارتین ایمیس این شکایت که هر چند جیمز جویس می تواند شما را در هر نقطه او را نگه می دارد گرفتن شما مکان شما نمی خواهید به آن بروید.

و در عین حال وجود شادی بزرگ به دست آمده از این رمان را مستغرق الگوهای آن ذهن ترا درهم میشکنند باروری آن gallimaufry از دستگاه های (جریان آگاهی تحلیلی, لایتناهی, جملات هر دو بافی و قطع شده) آن ترکیبی از ریزه کاری و شفاف است. اوایل فصل به نام "دانه" حرکت از McClaren کودکان بیدار شدن از خواب در خانه و خانواده از طریق برخی از بازتاب در خواهر و برادر سفارش به unsituated فلاش بک از ویرژیل توضیح داد که او می خواهد به رانش مانند یک cottonwood دانه و پدرش گفتن او را که یک دانه قرار است به ریشه و رشد است. این اشارات از یک دوره طولانی ("در دهه بیست سالگی خود را, او می خواهم ناپدید شد و برای هفته ها ماه ها در یک زمان") و سپس حل و فصل را به یک صحنه دراماتیک یک بحث بین ویرژیل و مایل به سفید در مفهوم "استفاده از"; سفید پوست فکر می کند که "ما در اینجا بر روی زمین استفاده می شود" در حالی که ویرژیل می خواهد به دانستن "چه نوع استفاده که برای استفاده در چه قیمت به کاربر." این بحث که در آن Jessalyn "مداخله به آرامی" است که دیده می شود از دیدگاه های مختلف: سوفیا معمولا ویرژیل را متحد امیدوار است این زمان است که پدر خود را ملامت او است; "McClaren خواهر و برادر" جمعی توجه کنید که ویرژیل به نظر می رسد هرگز صدمه دیده توسط مایل به سفید در اظهارات; ویرژیل فکر می کند "این ناعادلانه بود! و نادرست!"; و مایل به سفید احساس نا امید که او نمی تواند شکست خود در استدلال در حالی که پشیمان است که او موافقت کرده بود را به او بدهد که خارج از مرکز نام. ("به احتمال زیاد نیست . . . که او می خواهم که چنین تجربه خسته کننده با یک پسر به نام متی.") بقیه فصل سلانه سلانه راه رفتن را از طریق ویرژیل گذشته: عشق, شعر و نقاشی با عنوان "رویایی کودک"; ثبت نام در کالج اوبرلین و سپس ترک; پذیرش کار تدریس در شمال هموند و سپس استعفا; مبارزه به بیان فلسفه خود را از "افراطی نوعدوستی"; و لغزش به هم وابستگی با Jessalyn ("شما 'قادر' پسر ما" مایل به سفید می گوید او با استفاده از یک قطعه به تازگی به دست آورد اصطلاحات). سپس ما لغزش به خانواده بالین شب زنده داری.

اگر چه Oates رد انسجام به عنوان رسمی فضیلت او منسجم چشم انداز از آنچه ادبیات می تواند ارائه. او معتقد است که در خارش و اذیت کننده و عجیب به شکل, شده است و تلاش برای تولید داستان است که احساس می کند که غیر قابل تقلیل به ساده معانی به عنوان مقاوم در برابر قول به عنوان موضوع آن را به تصویر می کشد. این چهره قهرمانانه در "شب. خواب. مرگ. ستاره ها." در حال Jessalyn و هوگو مارتینز و شاید بالاتر از همه. دیگر McClaren خواهر و برادر نشان دهنده یک قلدری ارتدکسی مانند "سنت گرا منتقدان" از دهه پنجاه.

"او مراقبت می کند که پدر است به طور جدی بیمار" ناشناس McClaren می گوید از ویرژیل در حالی که بورلی ادعا می کند که بخشی از ویرژیل مغز از دست رفته است—"بخشی است که حساس به نشانه های اجتماعی." چهار-صفحه صحنه است که به دنبال آغاز "سلام بابا" روشن می سازد که ویرژیل مراقبت به همان اندازه به عنوان هر کسی. در یک نقطه, او طول می کشد یک نفس عمیق آسانسور دستباف woodwind instrument به دهان خود و تولید Oates به ما می گوید یک سری از جدی breathy یادداشت "تا روح شما نمی تواند آنها را به عنوان فلوت برای تلفن های موبایل." ♦