در لحظات بحران و ناآرامی های مدنی, مردم همیشه می گویند که همه چیز را هرگز همان خواهد بود. اما در عمل و زندگی است کمی بیشتر دایره ای از ما آن را اعتبار است. چیزهایی که هرگز ممکن است دقیقا همان است که آنها یک بار بود اما آنها تمایل به حداقل بازگشت به برخی از قبلی و به نوعی قابل تحمل پایه. انسان در مواجهه با بحران پیدا کردن راه هایی برای انطباق گاهی اوقات استادانه. زندگی در غیر این صورت غیر قابل تحمل خواهد بود. برای حمل از طریق و فراتر از فاجعه غیر ممکن خواهد بود و تنها چیزی که شایع تر از تراژدی مرگ است.
در Peter De Vries رمان خون برهمنتشر شده در سال 1961 شخصیت, تجربه (موقت) بهبودی از دختر خود لوسمی شگفتی "به نظر می رسید از همه این است که بالاترین در میان انسان شادی است منفی یکی از مرمت: رفتن به ستاره اما یادگیری است که یکی ممکن است باقی بماند که در آن یکی است." در مواجهه با قطعیت از مرگ صرف بازگشت از آنچه که قبلا به نظر می رسید طبیعی و عادی بود و شادی مطلق.
سپس دوباره علم به این که شرایط می تواند بدتر می آید به کمی آرامش برای کسانی که به تازگی به عنوان یک چند ماه پیش ممکن است اعتقاد بر این است که زندگی مورد بهتر. فقط به عنوان قوس تاریخچه خم پس هم زندگی بشر به خصوص برای میلیون ها نفر از افراد جوان انتظار برای راه اندازی به فرصتهای شغلی جدید و بزرگسالی—در این بهار و تابستان است.
ربکا L. Spang: انقلاب تنها شروع
من فکر می کنم من اشتباه کردم. در ماه مارس, من استدلال در اینجا در اقیانوس اطلس است که این بیماری همه گیر خواهد مردم را از مطالب با بازگشت به حالت عادی. شاید آنها حتی آن را. در عین حال اگر چه این رمان coronavirus فروکش کرده است به پس زمینه—نه کاملا فراموش شده اما تنزل به محیط خلق و خوی, موسیقی ما, زندگی جدید—روانی انرژی که جمع آوری شد برای ماه باید به وضوح یافت می شود بیان در هر دو جدید خشم است که می تواند خوب زمانی که آن را منجر به اصلاحات دیر شده و خشم که احتمالا نمی کاملا به عنوان خوب.
سیاست—به خصوص زمانی که در مورد مسائل زندگی و مرگ—همیشه به نظر می رسد به بزرگ loom در لحظه ای که شما گمان شما در حال شرکت در تاریخ است. آن لحظه رخ داده است برای من اگر چه آن را گسترش دهد به ماه و سال های پس از آن نزدیک به دو دهه پیش زمانی که من شروع کردم سال اول در کالج. من دور از خانه برای اولین بار در تلاش برای کشف کردن که من و که من می خواستم بود که به اندازه کافی دشوار بود. اما پس از آن فقط دو هفته در حملات 11 سپتامبر اتفاق افتاده است. من تو را دیدم دود از پنتاگون از خوابگاه. آن را یک فاجعه برای من—برای اولین بار به عنوان یک آمریکایی بلکه به عنوان یک مسلمان از دیدن مردم و ارتکاب چنین اعمال و ترسناک به نام من. می گویند که زندگی من واقعا هرگز همان دوباره نمی تواند اغراق. زندگی حرفه ای من مسیر را تغییر داد. من تصمیم گرفتم به مطالعه اسلام گرایان و اسلام زمانی که من می تواند به یاد تنها چند ماه قبل از یک بیشرمی اگر زودگذر تمایل به ایجاد مقدار زیادی از پول.
شادی حمید: coronavirus کشته شدن انقلاب
به عنوان دیوانه و مخرب به آن وقایع شد—افتضاح از جنگ عراق به دنبال 9/11 نه به سرعت—ما تا به حال استفاده از داشتن رسانه های اجتماعی. من نمی تماشای تلویزیون پس من اولیه دسترسی به اطلاعات این صفحه به نیویورک تایمز و چند وبلاگ که شروع به جوانه زدن تا پس از آن -- به عنوان به خوبی به عنوان مهمان سخنرانی ضد جنگ در دانشگاه تدریس-ins و شاید هم عجیب و غریب گاه به گاه زنجیره ایمیل غرقه شدن در یک توطئه و یا دو. هر دو جدی و صالح ما بودند و احتمالا غیر قابل تحمل. هیچ کس حداقل نه حق دور به من گفت که خواندن چامسکی و تفکر او چیزی شبیه به پیامبر بود یک مراسم از تصویب و آن را به احتمال زیاد در زمان عبور.
چه درست بود و سپس درست است در حال حاضر: انگیزه انسان دارای یک تاریکی در هسته خود است. در حال خشم احساس خوب داشتن یک دشمن احساس بهتر و داشتن یک قربانی همیشه کمک می کند. هر سه اینها کمک قابل توجهی توسط دموکراسی از اطلاعات—هنگامی که به عنوان نویسنده پیتر Pomerantsev قرار داده و آن را "هیچ چیز درست است و همه چیز ممکن است."
بنابراین این بار همه چیز متفاوت خواهد بود و آن نیز همان خواهد بود. در این سال دبیرستان و فارغ التحصیلان دانشگاهی هستند که رو به جهان است که ترسناک در آن عدم قطعیت است. در شرایط اقتصادی این است که یک تابستان که می تواند اسکار آنها را برای زندگی است. در شرایط سیاسی آنها را پیدا خواهد کرد خود را زندگی می کنند در یک قطبی چشم انداز رسانه و محافل اجتماعی است که خود تفرق اگر نه لزوما توسط نژاد سپس با ایدئولوژی. لیبرال احساسات است که برای تمام گناهان خود دیدم هرزگرد و ناراحت کننده بحث که هر دو راست و لازم به نظر می رسد گردن کلفت و کهنه امروز. ایمنی و امنیت بهتر در حال حاضر اما به دنبال آنها معنا نیست که آنها را پیدا کنید.
آنی خودشان: در تابستان امسال خواهد اسکار جوان آمریکایی برای زندگی
من شده است به طور کلی بدبین مورد که ما به عنوان انسان صرفا شکسته, گناه, اما خوش در مورد چگونه ما انسان تاریکی می تواند کانال مسالمت آمیز و شاید حتی سازنده. به نظر من اتحاد لازم نیست که آمریکایی ها به صورت جداگانه خواهد رفتار در راه های نشان دهنده عظمت اما من معتقدم که کشور ما buttressed توسط نهادهای شد انعطاف پذیر و قوی و آماده برای مبارزه با به عقب در برابر بدترین آمده است اگر در واقع بدترین آمد.
اما حتی من از دست دادن ایمان است. می تواند در این بهار و تابستان با خود عجیب و غریب و غم انگیز تلاقی بعید است رویدادهای تواند یک "نقطه عطف" برای استفاده از یک کلیشه? من به اندازه کافی به دانستن آنچه که زندگی را از طریق 1960s آخرین دوره اجتماعی جنجال و هیاهو در ایالات متحده احساس می کردم. من در تونس و مصر برای برخی از انقلابهای عربی 2011, اما کسانی که بگویید من فقط تا این حد; آنها اتفاق می افتد نیست در من کشور است. من همیشه یک خارجی رعایت از محل عاطفی و فکری از راه دور. حتی اگر آن انقلاب موفق آنها هرگز مال من است.
من بیشتر مبتنی دوستان به من بگویید که همه چیز احتمالا خوب—برای ایالات متحده است. جوان آمریکایی, اما, ممکن است هرگز بهبودی کامل. به عنوان آتلانتیک's آنی خودشان نوشت: اخیرا "این بیماری همه گیر رکود اقتصادی نتیجه محوری Gen Z به عنوان یک گروه به یک حالت عمیق مالی precarity. اثرات بین نسلی." درآمد خود را به احتمال زیاد خواهد افسرده به صورت کاملا به معنای واقعی کلمه بقیه عمر خود را.
اما در اینجا ممکن است ارزش بازگشت به بینش از د وریس رمان—منتشر شده قبل از جهان رو بهتر بلکه قبل از جهان شروع پایان: چیزهایی که هرگز به خوبی به عنوان آنها به نظر می رسد, اما آنها معمولا به عنوان بد نیست به عنوان آنها به نظر می رسد هر دو.
ما می خواهیم به شنیدن آنچه که شما فکر می کنم در مورد این مقاله. ارسال یک نامه به سردبیر و یا ارسال به letters@theatlantic.com.
