اگر شما در حال گرفتن اطلاعات خود را از یک گذرا مصرف اخبار از رسانه های محافظه کار و یا از رئیس جمهور دونالد مغلوب ساختن پیشی جستن, خوراک توییتر, از آن آسان است به شکل تصور افکار عمومی اجتماعی-فاصله اقدامات: این کشور عمیقا تقسیم بین جمهوری خواهان که می خواهید به بازگشایی این کشور و دموکرات ها که می خواهند به نگه داشتن همه چیز بسته است. بیشتر به طور خاص, آن را به دو قسمت تقسیم بین به خوبی خاموش فرهنگی نخبگان که خوشحال به سرد خود را در خود را به خوبی منصوب خانه ها و یقه سفید شغل بیش از زوم و یا از ترس دولا شدن در پشت ماسک صورت و نمک از زمین های آبی-کارگران یقه چه کسی را به شجاعت و می تواند روح را به بیرون رفتن و گرفتن شغل خود را انجام می شود.
این برداشت آسان و بسیار اشتباه است. همانطور که من قبلا نوشته شده و این آمریکا است که به طرز حیرت انگیزی متحد حمایت خود را برای احتیاط در صورت همه گیر وجود موجود حزبی تقسیم و با وجود تلاش های مغلوب ساختن پیشی جستن و دیگران به ملتهب آن—هر چند تازه ترین نظرسنجی نشان می دهد برخی از نشانه ای از رشد حزبی انشعابات. آمریکایی ها نیز سازگار در دیدگاه های خود را در سراسر مناطق و کشورهای هجوم معمولی حزبی جغرافیای این کشور است.
اما واقعی وجود دارد اختلاف نظر و آنچه در آنها است نه حزبی و یا جغرافیایی اختلافات اما یک جنگ طبقاتی اجتماعی بیش از فاصله. فقیر و طبقه کارگر آمریکایی ها به احتمال زیاد به رنج می برند از قرنطینه اقدامات, اما آنها نیز مردم به احتمال زیاد به حمایت مستندات. در همین حال اپوزیسیون متمرکز شده است بیشتر در میان افرادی که کمتر احتمال دارد به از دست دادن شغل خود و یا furloughed.
آنی خودشان: سرزنش نیست Econ 101 برای وضع اسفناک کارگران ضروری
آمریکایی ها که پول کمتر به احتمال زیاد هنوز هم توان جسمی در کار خود به عنوان "ضروری" کارگران به عنوان همکار من آنی خودشان نوشت: این هفته است. اما آنها نیز به احتمال زیاد به ضربه شده است از نظر مالی با مستندات. فدرال رزرو نظرسنجی این هفته منتشر یافت که نزدیک به 40 درصد از خانواده های ساخت کمتر از $40,000 یک سال دیده می شود حداقل یکی از دست دادن شغل در این سال -- در مقایسه با 19 درصد از کسانی که در ساخت $40,000 $100.000 و 13 درصد از کسانی که در ساخت بیش از $100,000. دو سوم از افرادی که مشاغل از دست رفته و یا خود را دیدم ساعت قطع گفت که آنها نمی تواند پرداخت صورتحساب برای ماه بعد.
تهمت و دیگر جمهوری خواهان استدلال کرده اند که ملت باید بازگشایی با وجود خطرات ناشی از افزایش عفونت های اضافی یا امواج COVID-19 دلیل آسیب انجام می شود به اقتصاد است. "ما نمی توانیم اجازه درمان بدتر از مشکل خود را" رئیس جمهور توییتی در ماه مارس است.
در عین حال این سیاستمداران هستند و نه فقط از گام با جمعیت کلی آنها در واقع ممکن است بیشتر از مرحله با کارگران احساس ترین درد است. یک واشنگتن پست/ایپسوس نظرسنجی منتشر شده در این هفته نشان داد در حالی که 75 درصد از جمعیت موافق است که "ایالات متحده باید تلاش کند به گسترش coronavirus حتی اگر این بدان معناست که نگه داشتن بسیاری از کسب و کار بسته" گذاشته و کارگران هستند بیشتر احتمال دارد (79 درصد) برای حمایت از نگه داشتن کسب و کار بسته شده است.
جداگانه پیو بررسی تولید یک مجموعه مشابه از یافته. به طور کامل یک سوم از کسانی که شغل خود را از دست و یا دیده می شود دستمزد خود را قطع پشتیبانی از محدودیت های خود را در مناطق محلی در مقایسه با تنها یک چهارم از کسانی که تا به حال نمی. به عبارت دیگر کارگران درد و رنج بسیاری از نظر مالی بیشتر مایل به قربانی کردن برای سلامتی ملت نسبت به کسانی که در حال بهتر کردن.
هیچ نظرسنجی توضیح می دهد که این اختلافات اما ممکن است به برخی از conjectures. برای یک چیز کم درآمد کارگران ممکن است احتمال بیشتری برای کار و شغل که قرار دادن آنها در معرض خطر بالاتر از بیمار شدن چرا که آنها باید برای مقابله با تعداد زیادی از افراد دیگر نزدیک است. همان پست/نظرسنجی ایپسوس یافت که شش در 10 آمریکایی که هنوز در حال رفتن به محل کار نگران کسی که در خانواده خود بیمار است. اعداد و حتی بالاتر (هفت 10) در میان سیاه و اسپانیایی آمریکایی که هنوز رفتن به محل کار.
اقلیت باید به ویژه به دلیل احتیاط از گرفتن بیمار است. در حالی که داده ها هنوز هم ناقص شواهد نشان می دهد که آمریکایی ها در مقایسه با نسبت جمعیتی در میان مردم بستری با COVID-19 و هر دو سیاه و اسپانیایی را بسیار بالاتر از نرخ مرگ و میر از مردم سفید. آمریکایی های آفریقایی تبار و اسپانیایی ها نیز بیشتر احتمال دارد به ضعیف تر از متوسط آمریکایی که بدان معنی است که آنها ممکن است بیشتر نگران اثرات اقتصادی از بیمار شدن اگر آنها در حال ایجاد یا underinsured. آن می ایستد به همین دلیل است که این افراد ممکن است حمایت بیشتری از مراحل است که می تواند این بیماری را گسترش.
David A. گراهام: مردم به طرز حیرت انگیزی ایران
از آنجا که دولت فدرال شروع به ارائه coronavirus مربوط به مزایای وجود داشته است حدیثی حساب از صاحبان کسب و کار شکایت که کارگران خود را نمی خواهید به کار بیایند چرا که دولت مزایای سخاوتمندانه تر از حقوق آنها را دریافت می کردند زمانی که آنها در کار است. این هم متناسب به کلاس تقسیم اجتماعی فاصله. برای اولین بار آن را منطقی ترجیح می دهند بیشتر سخاوتمندانه چک—به خصوص اگر شما می توانید آن را دریافت و بدون خطر سلامت خود را با مشکلات ناسازگار بودن در. (این سیاست های دولت بودند به طور خاص طراحی شده برای تشویق مردم به ماندن در خانه; که آنها در حال موفقیت است که به عنوان یک ویژگی به عنوان یک اشکال.) دوم وجود دارد یک سوال از پوست در این بازی است. Baristas ساخت کمی بیشتر از حداقل دستمزد باید انگیزه کمی برای کار اگر آن معنی است که آنها ممکن است مریض است. اما کارفرمایان خود را در حالی که بهتر است نگرانی در مورد دیدن شرکت های خود را شکست چرا که از یک اقتصاد بسته.
مغلوب ساختن پیشی جستن و حامیان او را مقرره سیاسی علاقه به ساخت آن را به نظر می رسد مانند حمایت خود را از یقه آبی "واقعی آمریکایی است." تنبل و یا درهم و برهم پوشش در جریان اصلی رسانه ها کمک کرده است تا به تشویق اسطوره که تهمت حمایت از طبقه کارگر است. در واقع دقیق پیو مطالعه نشان داد که هیلاری کلینتون در واقع ضرب و شتم مغلوب ساختن پیشی جستن در میان کسانی که به دست آورده کمتر از 30.000 دلار در سال 2016 و حتی در میان رای دهندگان سفید.
Coronavirus ایجاد کرده است همان خلیج فارس بین تخیل و واقعیت است. این هیچ حادثه که تصاویر نمادین از ضد قفل تظاهرات از ویژگی های ضرب و شتم قدیمی توافق یا برج ثور اما gleaming مدل اواخر کامیون دوج. قرار دادن که با هم با رای گیری چه ظهور است یک تصویر از یک شورش علیه اجتماعی-فاصله دستورالعمل است که عمدتا متشکل از ثروتمند خواهان شده اند که کمتر به طور مستقیم تحت تاثیر اقتصادی خرید اینترنتی از بسته شدن. مغلوب ساختن پیشی جستن توصیف کرده است آمریکایی ها که آماده برای رفتن به کار به عنوان "رزمندگان." اگر پس جنگ با آنها در حال مبارزه به نظر می رسد نمی تواند در برابر ویروس اما در مقابل طبقه کارگر است.
ما می خواهیم به شنیدن آنچه که شما فکر می کنم در مورد این مقاله. ارسال یک نامه به سردبیر و یا ارسال به letters@theatlantic.com.
