سینما گریزان رویایی است که به ساخت فیلم با همان خودانگیختگی صمیمیت و مستقیم و بی واسطه است که با یک نویسنده می تواند نوشتن برداشت و یا یک هنرمند ضبط فوری مشاهدات. کوچک فیلم دوربین های در دسترس بوده و برای یک صد سال اما تا حد زیادی تنزل به استفاده از برخی از عمده فیلمسازان استفاده کرده اند بسیار سبک وزن و مصرف کننده درجه تجهیزات به اثر بزرگ در اول شخص فیلمسازی مانند جوناس Mekas, اگنس Varda و نانی مورتی که اولین ویژگی "Io Sono un Autarchico" ("من خود به اندازه کافی") با یک سوپر-8 دوربین. هر چند Moretti به سرعت وارد عرصه فیلمسازی حرفه ای با تجهیزات حرفه ای و خدمه این فیلم به عنوان شخصی طرح باقی ماند و هنری ایده آل و او اغلب در عمل کار خود را گاهی اوقات بازی alter ego به نام میشل Apicella. او متوجه شد این ایده آل به بیشترین حد خود در سال 1994 ویژگی "کارو Diario" ("دفتر خاطرات عزیز")—که در حال حاضر در دسترس برای جریان از مرکز لینکلن در مرمت.
Moretti بازیگران به عنوان خود مجموعه فیلم به عنوان سه فصل از زندگی خود را, داستان, شروع با زیبا ترین طرح-و-دفتر خاطرات بود با عنوان "من وسپا." در حکومت نوت بوک, او می نویسد: "یک چیز وجود دارد که من می خواهم به انجام بیشتر از همه"—سوار روروک مخصوص بچه ها خود را در اطراف رم که در آن Moretti به دنیا آمده و زندگی کرده است و تمام زندگی خود را. او می پوشد کلاه سفید است و به دنبال یک دوربین نصب شده بر روی یک پس تصویر نشان می دهد که چیزی شبیه نقطه نظر خود او با او قرار داده شده در داخل آن است. مورتی را به voice-over—ruminative و مجادله و پر از شک و خود تاکید تردید کلمات قصار و همدلانه مشاهدات—انتقال که دو احساس رایگان-اعم فکر ادغام با لذت از صاف و حرکت سریع از طریق متنوع منظره.
این قسمت نه تنها غور و تعمق در آن را مربوط با مختصر به آرامی در هم آمیخته کمدی ترجمه است که باید برخی گرفته اند مراقب باشید در راه اندازی. یکی شامل Moretti لذت در رقص (که او نمایش در یک مزه, هوای آزاد, پارتی) منجر به "تصادفی" در برخورد با بازیگر Jennifer Beals و همسرش, مدیر Alexandre Rockwell, در یک برگ مسکونی در خیابان. یکی دیگر از جالب ترین توالی مورد یک منتقد فیلم که من تا کنون دیده ام در یک فیلم: Moretti رفتن به دیدن "Henry: Portrait of a Serial Killer" بر اساس مشتاق نقد و بررسی, پیاده روی بر روی آن در انزجار می رود به خانه منتقد (با بازی یک زندگی واقعی مدیر کارلو Mazzacurati), او را بیدار از خواب و با تمسخر بخواند بررسی بیش از حد-intellectualized و تجربه-فقیر متن با صدای بلند به او.
وجود یک توالی هر چند که هوشمندانه ترکیبی از سست نشخوار فکری و ظریف جهت که serenely و شادی فراخوانی بزرگ, سینمایی, ایده است. "حتی در شهرهای دیگر, من فقط می خواهم به نگاه در خانه" مورتی می گوید در صدای بیش از. "چه خواهد بود یک فیلم فقط از خانه. سوژه متحرک از روبرو عکس از خانه." سپس دوربین ماشین او را زیر veers کردن این دوره از وسپا به پایین یکی دیگر از خیابان فیلم و ساختمان دقیقا به عنوان Moretti نشان می دهد. برای آینده دقیقه و یا به طوری که تنها چیزی است که بینندگان را ببینید: عکس های از ساختمان های آپارتمانی ثبت شده با دوربین در حال حرکت گذشته آنها را به عنوان اگر دیده می شود از دیدگاه یک موتورسوار دنبال کردن (خطرناکی) به سمت. این کشنده تصاویر, همراه با Moretti را به سادگی دوست داشتن تلاوت محله که در آن ساختمان ها یافت می شوند و سال ساخت آنها تداعی urbanistic نسخه روسو انفرادی واکر استخراج لذت در تجربه روزانه است که منزه توسط رهگذر زل زل نگاه کردن.
مورتی را خیالی طرح همسان است توسط یک جفت از شهر نیویورک-بر اساس فیلم کوتاه (و یا نه clips) که Anthology Film Archives ارائه شده است و به صورت رایگان در آن کانال ویمیو: تاریخ, خاموش, دید از دهه گذشته توسط فیلمساز لوول Bodger. دو کلیپ نیز بدون عنوان و با اشاره به در سایت به عنوان "[نیویورک—مرکز شهر]" و "[W 8th Street عنوان غرب]." سابق اجرا می شود که حدود یازده دقیقه, به نظر می رسد تا به امروز از اوایل دهه شصت. این شات در یک حزن انگیز سیاه و سفید پالت و به نظر می رسد که فیلم برداری شده است تا حد زیادی در اوایل صبح. اولین و تا کنون بهترین حالت آن دنباله را نشان می دهد Astor Place و خیابان های اطراف با تاکید بر دراماتیک مناظر شهری که در این منطقه راه ارائه و سنگین عظمت ساختمان که هالک در اطراف آن است.
خیابان سایه, رهگذران و خودروهای اندک و Bodger می دهد برداشت از تمرکز بر پوچی مربع و باز عرض خیابان تا آنجا که خود به مطالب—مناظر که در حال حاضر occluded مدرن با آسمان خراش ها. او تابه ساختمان گذشته است که دیگر وجود داشته باشد (مانند پرتاب شده کم یکی در میدان در مرز جنوبی) و از بین رفت عرض (به Astor Place Luncheonette آستور Neckwear). او نشان می دهد مبلمان خیابانی مانند علائم راهنمایی و رانندگی در قطب برگزار می شود در محل های زهوار در رفته سیمان-سطل پایگاه و چراغ و چراغ های ترافیک و نشانه های خیابانی در از بین رفت زینتی سبک. دومی کلیپ "[W 8th Street عنوان غرب]" یک واحد را ظاهر ساخته شده (قضاوت از ماشین ها و لباس) در حدود سال 1970. یک غربت, jittering شات انجام می شود رنگ آن را نشان می دهد Bodger هل دادن از طریق گره از روز طفلانه. خود دوربین قطاری شلوار شطرنجی و بل-کف دیگر مو در مردان و mod سبک در زنان همراه با علائم و آرم از مغازه ها و رستوران های آن نیز از بین رفته (آزمایش یک, آقای, وفل, گوزن, فروشگاه و Kramer طلا و جواهر, استودیو, با آن روانگردان چرخش) و همچنین به عنوان یک بیلبورد مسلط در خیابان ششم.
که در آن Moretti roves از طریق رم با بیشتر انتزاعی حس عصری از زمان لایه انبوه و در حال حاضر (یک تن افزایش می یابد که به فلسفی ارتفاعات با تمدید انعقاد ادای احترام به فیلمساز پیر پائولو پازولینی, متوجه شدم با یک روش ساده و در عین حال عمیقا در حال حرکت سوار شدن به سایت که در آن او بود به قتل رساندند), Bodger تقطیر فوری تجربه به سمبل جزئیات. چه Bodger فیلم بالاتر از همه چیزی است که وجود دارد در عادی نگاه در شهرستان زندگی که نگاه خود را یک ماده از تاریخ روی بال است. کلیپ یک یادآوری بالاتر از همه از دشواری های افراطی دانستن آنچه یک دیدن است که آیا در حالی که فیلمبرداری و یا حتی فقط در حالی که راه رفتن در شهر—به دلیل ضخامت پرده از عادت و آشنایی در راه می شود.
این فیلم' دلتنگ جذابیت خاص تلخی در حال حاضر زمانی که در شهری زندگی نازک رهگذران پراکنده هستند و بسیاری از کسب و کار خرده فروشی ها در معرض خطر انقراض با توجه به اقتصادی خرید اینترنتی از coronavirus بیماری همه گیر. خاموش کردن یک شبیه تهدید به فیلمسازی: حتی اگر تولیدات هالیوود در حال آماده سازی برای بازتولید با استادانه درست شده و گران اقدامات بهداشتی به منظور حفظ و بازیگران و خدمه امن و مستقل فیلمسازی خواهد بود و بعید است به جذب هزینه های اضافی از جمله اقدامات و ممکن است اقامت توقیف بسیار طولانی.
در عین حال هر دو گوشی با یک دوربین فیلم های, و اگر shutdown از محصولات می توانید هر چیزی را در تمام فیلمسازان شاید آن را بازگرداند و به آنها عمل خود را با استفاده از دوربین به عنوان sketchbooks فیلمبرداری چه در دست و چه در خیابان با یک دفتر خاطرات-مانند امپرسیونیسم. به مراتب بیش از حد از نمایان فرآیند فیلمسازی است shunted به فیلمسازان نوشتن و پالایش اسکریپت و بیش از حد از تصویر سازی فرایند تنزل به تجسم شخصیت های نمایشی. بحران کنونی ارائه می دهد یک افتتاحیه فیلم به فضاهای عمومی است که menaced برای حفظ مناظر که ممکن است ناپدید می شوند. اگر shutdown از تولید اجازه می دهد تا مدیران را در عکس ها را با دست در کار—و آنها را هل می دهد به سوراخ پرده از آشنایی برای دیدن و ضبط زندگی از نو—و سپس بازگشایی زمانی که آن اتفاق می افتد به خوبی ممکن است بدون صرف بازگشت اما یک جهش پیش.