جیمز جویس Bloomsday می شود Zoomsday

این Bloomsday the nerd, تعطیلات, جشن روز داستان—16 ژوئن 1904—که لئوپولد بلوم صرف سرگردان خیابان های دوبلین در جیمز جویس "اولیس." اما در این سال خواهد بود بسیار متفاوت Bloomsday: تحسین را جشن می گیرند یک رمان از دوبلین خیابان ها پناه در جای خود به عنوان "قلب ساکن ایرلند شهر" رندر شده است از حد توسط COVID-19.

در "Ulysses" بلوم خود را در یک کار انجام شده در مراسم تشییع جنازه جمع پاکدامن epistolary dalliance—اما بیشتر او اجتناب خانه که در آن او می داند همسرش, Molly خواهد شد که بعد از ظهر و کمال بسیار شدید جسمانی dalliance با improbably نام bounder Blazes Boylan. دو نر قهرمانان که سهم بالا, صدور صورت حساب بلوم و Stephen Dedalus هر ترک مربوطه مساکن در حدود 9:00 A. M. و اقامت در خارج تا لحظهای ساعت کوچک. حدود 2:00 A. M.دو را به راه خود را به شکوفه صفحه اصلی (7 اکلز خیابان) که در آن آنها به اشتراک گذاشتن یک فنجان کاکائو و یک توالت در حیاط زیر ستاره ها; بعد از آن استفان مجموعه خود را برای قطعات (و تخت) ناشناخته است. (او قول داد برای بازگشت به جای خود او بوده است های خود را با frenemy باک مولیگان اما همچنین شکسته قاطعانه با خانواده اش: "من نمی خواهد خواب امشب در اینجا. صفحه اصلی همچنین می توانید بروید.") که همه این است که به می گویند که "اولیس" متعلق به یک ژانر است که ما نمی خواهد به رسمیت شناخته اند تا زمانی که به تازگی: این ضد پناه رمان.

در حالی که شکوفه و استفان خود لذت ببرید شکلات داغ مولی را در اتاق دیگر در بستر و بار دیگر به تنهایی. به بهترین دانش ما او نیست در سمت چپ خانه—اما آنچه او انجام می شود در حالی که پناه در محل عاشقانه flaunts اجتماعی-فاصله دستورالعمل. در طول روز مولی است که غالبا در شکوفه افکار و همچنین در ستو-voce خاموش-رنگ نظرات از یک تعداد انگشت شماری از مردان خود را به دوستان و آشنایان. اما به عنوان یک واقعی بدن حضور او اصولا bookends رمان. او دیده همراه با شکوفه های خود را به عنوان بخش باز می شود در فصل 4 و مایک به خودش برای او معروف گفتگو با خود در فصل آخر—اما در غیر این صورت به نظر می رسد تنها به عنوان قسمتی از یک "سخاوتمندانه سفید بازوی" ناشناس, در فصل 10.

جانبازان از رمان باید تمایل به reënact بلوم و استفان ساعت پیاده روی به جای مولی را ساعت بیداری. و مشارکتی سبک فن فرهنگ (و به طور فزاینده ای در سال های اخیر فوتبال) آغاز شده بسیار زود است. این رمان در سال 1922 منتشر شد. توسط 1924 علاقه مندان را آغاز کرده بود در تلاش برای اضافه کردن یک جدید روز جشن به تقویم جویس مخلوط سردرگمی و لذت است. به او نوشت: به حامی خود را هریت شاو ویور: "یک گروه از افرادی که رعایت آنچه به آنها تماس بگیرید بلوم روز 16 ژوئن. آنها مرا فرستاده hortensias سفید و آبی رنگ. من باید خودم را متقاعد کند که من نوشت که کتاب است."

سنت Bloomsday آن را به عنوان تکامل یافته متشکل از دو عنصر ضروری است: نامزدی یا reëngagement با "اولیس" (آل توسط retracing مراحل لئوپولد بلوم از طریق خیابان های دوبلین) و شرکت خوب است که در آن به آن را انجام دهد. گینس اختیاری است اما به شدت توصیه می شود. (وقتی که پرسید: "می تواند شما را به یک سوراخ در یکی دیگر از پاینت?," راوی فصل 12 پاسخ معقول "می تواند شنا اردک?") این عناصر همه با هم در عمده دوبلین بر اساس Bloomsday جشن در سال 1954 طراحی شده به افتخار پنجاهمین سالگرد تاریخ. شرکت کنندگان ایرلندی مشاهیر از جمله طنز نویسنده برایان o'nolan (یک.k.یک. Flann اوبراین) شاعر پاتریک Kavanagh و یک مرد از نامه ها و انتشارات صاحب نام John Ryan. به عنوان فیلم که رایان شات روشن می سازد نتایج shambolic. اوبراین بود که شروع به نوشیدن در مورد هشت صبح تبدیل شده تا مست و تنها رو بیشتر; برنامه ریزی شده تور Ulyssean سایت های رها شده بود در موعد مقرر. "پازل خوب خواهد بود عبور دوبلین بدون عبور از یک میخانه" بلوم فکر می کند به خود در صفحات اول خود اودیسه: این یک تست اولیه از این Bloomsday revelers soddenly شکست خورده است.

این امر از لحاظ فنی ممکن است تحت زمان coronavirus دستورالعمل به صورت انفرادی سالک (نقاب و اجتماعی-حقوقی) به مسیر پیاده روی یا لئوپولد بلوم یا Stephen Dedalus این تابستان; اما به انجام این کار خواهد بود به دست به طور کامل روح از چیزی. برای Bloomsday به معنای جشن در یک گروه. در سال 1988 داشتن انکار جویس و کار خود را برای بیش از یک ربع قرن پس از مرگ او دوبلین را نصب مقامات چهارده برنجی پلاک به پیاده رو در سراسر شهر که بیرون کشیدن صحنه هایی از "اولیس"—قطعا موازی به ایستگاه از صلیب یک تصادف است ؟ —فعال کردن زائران به خواندن این رمان با. هر سال در آن روز ژوئن, خیابان, گی با ادبی زندگی است. در سال 2004 برای صدمین سالگرد Bloomsday شهر بود هولناک با ترکیبی از جویس زائران (مثل خودم) و عادی دوبلینیها بودند که با استفاده از یک نحو نامشخصی درخشان ژوئن بعد از ظهر با بهره گیری از کارناوال پرنیان. در طول روز در خیابان-تئاتر گروه انجام شده در مرکز شهر را پیاده روها و آیا خوانش از جویس را با این نسخهها کار; موسیقی اشاره شده در و یا با الهام از "اولیس" پر از هوا است. شهروندان عادی قدم در Joycean صحنه و لباس: لباس از پارچه اهاردار وزمخت و مخملی و یا راه راه جلیقه نی boaters و قدم زدن میله های. دوستان و خانواده جذب آفتاب و وزش نسیم تا حدی ملایم با بهره گیری از یک پاینت یا پپسی در پیاده رو جدول.

در طول سال Bloomsday متنفر تبدیل شده اند به عنوان آشنا یک ویژگی به عنوان revelers. در سال 2004 Ronan Farren از ایرلندی مستقل به نام صدمین Bloomsday جشن "از جویس صنعت در آن بیشتر توهین آمیز به ابتذال و حماقت از کلش boaters و کاپشن های خشن roistering از افرادی که هرگز خواندن یک خط از اولیس و هرگز." اما Bloomsday جشن من با حضور در دوبلین شد و لذت می برد توسط هر دو آموخته و درس نخوانده جوان و پیر, مردم محلی و گردشگران است. در وسعت شخصیت های آن نگرانی و همدردی, "اولیس" توضیح داده شده است توسط بسیاری از خوانندگان خود را به عنوان یکی از مهمترین کاتولیک (و نه فقط کاتولیک) و دموکراتیک ترین متون; اگر علمی و سازمانی نیروهای اولیه در زمان جویس دور از گسترده تر خوانندگان او به دنبال حوادث مانند سالانه Bloomsday جشن کمک به بازگشت "اولیس" به کسانی که آینده نگر خوانندگان. Bloomsday wrests آنچه که مسلما قرن بیستم مهم ترین رمان (و یکی از ترین آن دشوار است) به دور از متخصصان و آن را به خیابان.

آنچه پس از آن به جشن Bloomsday در میان همه گیر? در این سال Bloomsday را جشن خواهد گرفت این راه است که مولی جشن آن در داخل خانه من. ایرلند "نقشه راه برای بازگشایی جامعه و کسب و کار" را مجبور به دوبلین, James Joyce, مرکز حمایت از این شهر سالانه Bloomsday جشنواره را به همه چیز مجازی است. با توجه به Darina گالاگر مرکز اقدام کارگردان "جشنواره امسال است که رفتن به بسیار متفاوت با توجه به همه گیر اما ما نمی خواهد از دست دادن هر یک از آن لذت الهام و هیجان." اگر چه یکی به تحسین گالاگر قرار دادن یک چهره خوب در آن مجازی Bloomsday قطعا احساس می کنم مثل یک کاهش چیز. Bloomsday است, در بخش, در مورد خارج شدن از خانه چیزی housebound در میان ما در حال حاضر تمایل بیشتری کاملا از همیشه. آنلاین Bloomsday است به مراتب بهتر از هیچ در تمام اما وضعیت مشابه که از معلمان که مجبور شدند به طور ناگهانی آنلاین در مارس—بیشتر خواهد آسانی اذعان قدردانی خود را برای زوم در حالی که در همان زمان اصرار دارد که آن را جز یک سایه رنگ پریده چهره به چهره آموزش.

بنابراین در این سال ما را به خیابان های دوبلین در ذهن ما—یک آزمایش فکری است که به جاست به اندازه کافی "اولیس" عمیقا آماده به انجام است. در دلربا شعر "این Lime-Tree باوئر من زندان" Samuel Taylor Coleridge به بررسی این نوع ادبی کیمیاگری. با توجه به آسیب شاعر قادر به همراهی دوستان خود را در یک پیاده روی است که او می داند در حال حاضر به آنها "بسیاری از steepled دستگاه شکوه / تپه مزارع و مراتع." اما در روند شمارش "زیبایی و احساسات" که آنها را لذت بردن از و او را از دست او متوجه می شود که او است—و ما متوجه است که ما در واقعیت تجربه آنها از طریق قدرت تخیل ادبی. "گاهی اوقات" او آمده: "'تیس به بیبهره از promis می خواهم خوب / که ما ممکن است بلند کردن روح و تامل / با پر جنب و جوش و شادی شادی ما نمی توانیم به اشتراک گذاری."

تابستان امسال ما جشن Bloomsday را مجبور به انجام به همین ترتیب. هر چند آن را به یک فقیر جایگزین برای sauntering تا o'connell Street با یک سگ گوش کپی از "اولیس" را در زیر بازوی خود را در این سال ما در حال رفتن به مجبور به حل و فصل برای Zoomsday. به عنوان من نوشتن, لیست, مجازی Bloomsday جشن های روزانه رشد می کند از جمله انواع حوادث به میزبانی جیمز جویس دوبلین مرکز; به خانه نزدیک تر سمفونی فضا را تلافی آن سالانه "Bloomsday در برادوی" به میزبانی آنلاین توسط Stephen Colbert. آنالوگ انسان است که ما بسیاری از ما در حال محدود به حدودی نا امید شده توسط این سال های مختلف دیجیتال Bloomsday برگزار شد. اما به نظر می رسد به احتمال زیاد بیش از حد است که ثروت های دیجیتال فرصت را به معنی تعامل با "اولیس" بیشتر به طور گسترده ای در دسترس در این سال از همیشه قبل از. ممکن است صد Zoomsdays بلوم.