تعریف من از "قطع"

داشتن گوشی در جیب من به جای در دست من است.

خواب.

تلاش برای پاپ جوش.

ترک خانه با یک شارژ کامل گوشی اما هیچ پشتیبان و شارژر.

وقتی که من تنها بررسی Instagram بر روی لپ تاپ من, بنابراین من حتی نمی توانید ببینید DMs—شجاع!

در انتخاب مکالمات با مردان با چشمان زیبا.

هنگامی که من اصلا استفاده از نقشه های گوگل به راه رفتن به یک فروشگاه مواد غذایی است که من به هر روز.

دو دقیقه بعد از من تقریبا ضربه توسط یک ماشین در حالی که راه رفتن به گفت: مواد غذایی فروشگاه. (O. K., این بار من آورده تلفن من—هر کس نیاز دارد یک روز تقلب!)

ساعت پس از من در واقع ضربه توسط ماشین های مختلف اما فقط به این دلیل E. M. T. چشمان زیبا.

زمانی که گوشی من در حال انجام یک به روز رسانی سیستم.

زمانی که تلفن در حال شارژ است و واقعا وجود دارد هیچ راهی (به لحاظ اجتماعی قابل قبول و یا نه) به نشستن در کنار آن است.

درست پس از دکتر داغ (چرا من دنبال پزشکی؟) به من می گوید من نیاز به ماندن من پا به مدت هشت هفته و من واقعا نیاز به دقت بیشتری در مورد پیام کوتاه در وسط خیابان و درست قبل از اینکه او می گوید: "آیا شما گوش دادن ؟ می تواند به شما لطفا از قرار دادن تلفن خود را دور؟"

در درمان فیزیکی زمانی که درمانگر به من می گوید من مجاز به استفاده از من تلفن. حتی اگر من به آن نیاز دارید به من تماس بگیرید بیمه و از آنها بخواهید اگر آنها می خواهم پوشش واقعا هر کس دیگری.

زمانی که درد در پا می شود بنابراین غیر قابل تحمل است که من باید با استفاده از هر دو دست برای ثابت فشار دادن دندانها, بنابراین من فقط می تواند تلویزیون تماشا کنید اما نمی توانید متن. است که در بسیاری از راه های واقعی فاجعه است.

شفا از قبر من آسیب و بازگشت به استفاده از تلفن من شانزده ساعت هر روز اما این بار احساس گناه در مورد آن. جدا—نه به ارزش آن!