حرفه ای عزاداران' با ابراز تاسف از قرنطینه

Taryn سیمون توسط یک دانش آموز از غم و اندوه. به سیمون یک هنرمند چند رشته ای که کار کاوش افراد اعم از حبس غیر قانونی به مهندسی تشویق دولت از دست رفتن است "فضایی است که فراتر از بیان یا فراتر از زبان است." او در پروژه جدید در همکاری با Artangel, "با ابراز تاسف از قرنطینه" قطاری در فیلم شیون و آهنگ و سرودهای از دست دادن در طول coronavirus همه گیر است که در حال حاضر به کشته شدن حداقل چهار صد هزار نفر در سراسر جهان. اما عزاداران در فیلم نیست و به تازگی سوگوار; آنها حرفه ای مردم پرداخت می شود به عموم غمگین. سنت های حرفه ای عزاداری یک قرن سابقه طولانی که در آن فرهنگ ها در سراسر جهان باید با تکیه بر دست استخدام برای کمک به زندگی در خداحافظی به کسانی که آنها را از دست داده ام. عدم صمیمیت با مرده لزوما مانع صحت; در واقع سیمون معتقد است که حرفه ای عزاداران می تواند کمک به ما در درک چگونه به روند از دست دادن.

سیمون در حال حاضر مشغول به کار با این متخصصان در "اشغال از دست دادن" نصب و راه اندازی در نیویورک برگزار شد و لندن در سال 2016 و 2018 که در آن یک گروه به طور همزمان ابراز تاسف و انجام مراسم مذهبی خود را از غم و اندوه در چه سیمون به عنوان "یک صدای ناهنجار و خشن از عزاداری." زمانی که او شروع به بررسی در با عزاداران پس از قرنطينه شروع در سراسر جهان آنها ابراز علاقه به انجام کاری از راه دور. (هیچ یک از عزاداران که سیمون با کار کرده است در حال حاضر از طریق پخش.) یک سری از فیلم عکس های شرح داری متولد شد. برخی از ویژگی های حالت سنتی عزاداری است که تصویب شده است را از طریق نسل. دیگر عزاداران در حال تطبیق با آیین خود سیمون گفت: "تاسف خوردن در راه خاص به این لحظه است."

حرفه ای عزاداران استناد هزاران راه از مفهوم مرگ که متفاوت از فرهنگ به فرهنگ است. برای Wayuu یک مردم بومی آمریکای جنوبی با ابراز تاسف یک راه به رهبری روح با خیال راحت به کهکشان راه شیری در حالی که شیون یک یزیدی عزا گرفته آواره از خاورمیانه و نگرانی از تبعید. اما همه آنها در خدمت یک هدف اساسی برای زندگی: به راهنمای آنها را در غم و اندوه خود را.

"حرفه ای عزاداران کار در این فضا که اشکال از دست دادن و هدایت مردم از طریق این لحظات غم و اندوه و این هر دو اسکریپت و اسکریپت" سیمون گفت. عزاداران "به طور همزمان ساکن است که فضایی که در آن نمایشی است و همچنین بسیار واقعی برای آنها—این دوگانگی که بسیار دشوار است به بیان است."

سیمون مشاهده شده است که مراسم شده است که اغلب استفاده می شود به "حرکت نیهیلیسم و هرج و مرج" به راهنمایی در طول فرایند هایی یکی از افراطی ترین و عمیق تجارب بشری. معمولا عزاداران کمک به اعضای خانواده اندوهگین در قبر سایت. آنها می تواند ایستادن به عنوان اثبات چقدر یک فرد عاشق آواز خواندن یک روح در سراسر ستاره های کمک به یک خانواده در ابراز غم و اندوه است که آنها هنوز نمی تواند صدا را به. در حال حاضر در قرنطینه بسیاری از آنها قادر به انجام شغل خود را در یک زمان هنگامی که اعضای خانواده خود را محروم از اواخر آنهایی که بدن قادر به شاهد نهایی خود را مى خوانند. کسانی که عزاداران که هنوز قادر به کار توجه داشته باشید غرابت از رعایت دقیق فاصله فیزیکی بین اعضای خانواده فاصله که تنها تشدید در حال حاضر دردناک انسانی تقسیم.

دولت باید همیشه گرفته با مهربانی به حرفه ای عزاداران. "آنها را تهدید می کند که اقتدار زیرا آنها عامل در یک فضای حکومت و یا پیوستن به هر سیستم این است که" سیمون توضیح داد. هرج و مرج و آسیب پذیری از غم و اندوه را نمی توان allayed توسط دولت است. و بسیاری از سیستم هایی که دولت ایجاد می تنها تلاش برای تعیین کمیت مرگ کاهش آن به یک لیست و یا یک تلفن قادر به واقعا روشن آن است. در تاریکی است که ناشناخته حرفه ای عزاداران تلاش برای آواز خواندن فانوس به حال.

سیمون افزود که "مردم آسیب پذیر در لحظه از دست دادن و می تواند به شکل در لحظه از دست دادن." جهان در حال تغییر در حال حاضر به عنوان مردم برای کسانی که فوت کرده اند از COVID-19 و تجزیه هر دو حس انزوا و ساختاری اقتصادی و بی عدالتی است که این بیماری همه گیر را تشدید کرده است. در خیابان ها در سراسر آمریکا به معترضان در حال هدایت خود را در غم و اندوه و خشم ناشی از مرگ و میر ناشی از جورج فلوید و Breonna تیلور و بی شماری سیاه زندگی از دست داده و به یک سیستم پلیس است که بسیاری از آمریکایی ها در نهایت شروع به reimagine. برای ما همه عزاداران در حال حاضر در تلاش برای هدایت یک دیگر را از طریق یک جهان است که به نظر می رسد که ناشناخته به عنوان یکی نهفته است که فراتر از قبر.