هر سال دهها میلیون نفر از گردشگران بازدید از پاریس است. در ماه ژوئیه گذشته, دوست پسر من و من دو نفر از آنها. ما صرف یک هفته کاوش در شهر با پای پیاده از arrondissement به arrondissement ورود به سایت های فرهنگی و تاریخی و نشانه های ملاقات با دوستان برای صرف شام و یا چند لیوان شراب و تماشای مردم در پیاده رو کافه ها و پوشش برای تازه در اواخر بعد از ظهر باگت در boulangerie پایین خیابان از هتل کوچک ما. در صبح به عنوان شهر شروع به بیدار من اغلب به صورت انفرادی اجرا را از طریق پیچ در پیچ و پر از تپه سمت خیابان Montmartre پایان Sacré-Coeur کلیسای مشرف آلاینده کلانشهر زیر.
با خاطرات زمان ما در پاریس هنوز تازه آن را قابل توجه برای دیدن این شهر پس, تبدیل, توسط coronavirus همه گیر در فیلم جدید "پاریس ویل Fermée" (پاریس شهر بسته) توسط عکاس بلژیکی توماس ون Houtryve. این شهر طبقه معابر, میادین و بناهای تاریخی مانند Arc de Triomphe که در آن خیابان شانزه لیزه و Avenue de la Grande Armée دیدار و غم و اندوه رویال در حال اجرا از L'Église de la Madeleine به Place de la Concorde ایستاده ترک کردند. توسط هتل د Ville, در امتداد رود سن در مرکز پاریس یک جاده است که حصارکشی و محافظت تنها با قدم زدن کبوتر. نمایی از برج ایفل از Trocadéro گردشگاه است که بدون مانع و بدون معمول گروه نما گردشگران است. همان سنگ فرش خیابان من همراه در Montmartre در حال حاضر سکوت.
همانطور که از صبح روز سه شنبه, این بار گزارش داد که فرانسه در جهان پنجم-بیشترین تعداد coronavirus موارد پس از ایالات متحده و اسپانیا و ایتالیا و آلمان با بیش از نود و هشت هزار مورد و نزدیک به پانزده هزار مرگ و میر. این کشور شده است تحت یک سیاست سختگیرانه حبس از مارس: پاریسی ترک خانه های خود را چه به صورت انفرادی تنه زدن و یا برای مواد غذایی باید ثبت و با آنها حمل یک فرم رسمی شناخته شده به عنوان یک گواهی ده déplacement dérogatoire, یا "استثنایی گواهی نامه های سفر" به نام خود و آدرس و تاریخ تولد و دلیلی برای بودن خارج و یا دیگری آنها صورت خوب است. به عنوان ساکنان در صف انتظار خارج از Monoprix سوپر مارکت ون Houtryve نشان می دهد که قفسه های خالی و یک نشانه در یک پنجره به یاد خریداران به شهادت و حفظ فاصله خود.
پاریس فرهنگ بستگی دارد ذاتا در تعاملات اجتماعی; the New Yorker , نویسنده و پاریس ساکن لورن کالینز اشاره کرد در ماه گذشته است که "مفهوم اجتماعی فاصله به عنوان وظیفه مدنی ناشی از یک نوع خاص از خستگی و سردرگمی و حتی شکستگی در اینجا که در آن, در پی حملات تروریستی 2015 و 2016 ارتفاع همبستگی نشان داده شد تا در یک کافه تراس برای یک لیوان شراب است." در حالی که مردم اجتماعی-فاصله جاهای دیگر ممکن است به نوبه خود به خرید آنلاین و تحویل خدمات او می نویسد: در پاریس "معمولا آسان تر به پیاده روی پایین خیابان و چیزی که خودتان است." اما coronavirus مستند نشده محدود همه فرصت ها برای تماس های اجتماعی برای ساکنان. یک خواننده اپرا serenades خود را خانه نشین همسایه با "E lucevan le stelle" از پوچینی را "توسکا"; پاریسی ایستاده در ویندوز خود را تشویق و تحسین مراقبت های بهداشتی کارگران و آواز خواندن, فرانسوی, سرود ملی, "La Marseillaise." برج ایفل را یاد نور نشان می دهد هنوز هم می درخشد بر فراز پاریس هر شب. اما پیام این نمایش همراه با چراغ چشمک زن تجسم این شهر جدید عادی: RESTEZ CHEZ VOUS ("خانه بمانند").