از بسیاری از چیزهایی که ما از دست رفته در این سردرگم هفته خانه نشین فاصله یک توانایی علامت گذاری به درستی شاد معابر از زندگی: تولد فارغ التحصیلی و مراسم عروسی و سالگرد. FaceTime نان تست و یا زوم-اد تبریک به سختی احساس می کند کافی است اما در حال حاضر در شخص جشن باید معوق برای امن تر sunnier روز. در اینجا در نیویورکرما تا به حال برنامه ای برای جشن شخص حرفه ای از دوست عزیز و همکار پاملا Maffei مک کارتی است که مجله معاون سردبیر از سال 1995 و تصمیم گرفت که چندی پیش زمان آن رسیده است که به صرف روز خود را به انجام چیزی جدید. این آسان نیست برای هر یک از ما را به قبول این اخبار هیچ یک بیشتر مورد احترام و یا ستایش در یک مرکز تجارت جهانی. و در عین حال هیچ کس مستحق تر از یک فصل بعد. این است Pam را در شماره گذشته و در حالی که ما در حال نگه داشتن شامپاین روی یخ برای کمی طولانی تر ما می خواهیم برای تشکر و تجليل از او را در اینجا.
در اولین سال از نیویورکر, هارولد راس آن تاسیس ویرایشگر همیشه می گفت او به دنبال یک "عیسی"—کسی که می تواند در حفظ سرمایه گذاری خود را آرام و پایدار و دفع بحران آوردن اخبار خوب است. او هرگز کاملا متوجه شد که نجات دهنده است. در پم مک کارتی, نیویورکر در نهایت آنچه راس جستجو برای: اینجا کسی پیدا چوپان و محافظت از هر طیف از استعداد یک دیپلمات که می تواند آرام مشکل آب یک بازرگان است که می تواند ضرب قرص و ماهی. در اندازه امروز نیویورکر وجود نخواهد داشت و بدون او و افراد فوق العاده ای که او در بر داشت به محل قرار داده و به ترویج. این ساختمان آغاز شده و لحظه ای او وارد است; در حال حاضر او برگ مجله تبدیل شده گسترش یافته و سالم است. او این کار را نه تنها با سرمقاله حدت و کسب و کار زرنگ و دانا اما با عمق بسیار زیاد از شخصیت مهربانی و سخاوت.
پم مک کارتی آغاز زندگی حرفه ای خود را در Esquireکه در آن برای اولین بار به عنوان یک بازخوان و بعد به عنوان سردبیر اجرایی او آموخته هر مهارت است که مجلات تقاضا و خاموش کردن صفحه. او آموخته است که چگونه به همه چیز را می خوانم و چگونه همه چیز را اجرا کنید. به عنوان تینا براون سردبیر در Vanity Fairاو ضروری شکل در که عنوان تولد دوباره و شکوفایی. در "Vanity Fair Diaries: 1983-1992" براون توصیف او به عنوان "معجزه" ورود در صحنه و در هیچ زمان و در همه چیز در دست: سرمقاله بحث واقعیت-بررسی اختلافات ناآرام غرور تولید snarls بودجه سردرد حقوقی quandaries.
زمانی که قهوه ای موفق به رابرت Gottlieb به عنوان سردبیر نیویورکراو به ارمغان آورد Pam با او برای کمک به احیای آن صفحات با نویسندگان و هنرمندان است. نیویورکر وارد عصر مدرن به تدریج--و سپس آن را به نظر می رسید همه در یک بار اضافه کردن یک وب سایت و سپس یک فولر وب سایت, پادکست, تصویری, خبرنامه, یک نمایش رادیویی است. در هر مرحله Pam دفاع و پشتیبانی تغییر در حالی که مطمئن شوید که مقاله ما روح واقعی باقی مانده و ما چشم انداز کسب و کار جامد. و حتی به عنوان او شانه های بی شماری جزئیات مورد نیاز را نیویورکر بادبان مستقیم, Pam, اغلب در تعطیلات آخر هفته ارائه ویراستاران دیگر با سرمقاله مشاور. همواره او پیشنهاد شد در مورد انصاف و نظم و تن. او عمیق اعتماد به نفس در قدرت از حقایق و او با احتیاط از ارزان شات فلش از اغراق های زهوار در رفته و اشاره. "او محافظت کسب و کار ما—که یک چیز بزرگ" به عنوان یکی از ما آن قرار داده است. "اما در سرمقاله خود را حفاظت بود چیزی که من با ارزش ترین است."
پم مک کارتی ساخته شده است که ما می تواند دستیابی ما بزرگترین جاه طلبی در حالی که مدیریت به عنوان یک منصف مناسب و معقول و از نظر مالی پایدار در محل کار. پر کردن یک نقش است که هنگامی که به نظر می رسید غیر ممکن است او ثابت شده است یکی از مهم ترین و با نفوذ مردم به پیاده روی را از طریق درب از نیویورکر از محل باز در midtown نود و پنج سال پیش. ما به مدت طولانی متوقف به تعجب در توانایی خود را برای ایجاد آرامش از مسائل از بحران است. کار معجزه به عنوان راس می دانستند که او همیشه با بخشی از شرح شغل. ♦